DSCF5752

Ka^inacr/. I^,rzł;rwa- tbUjajci

Lubię tu — i tę chwilę lubię, gdy kolo mnie Wyczerpana, zmęczona, leży nieprzytomnie.

A myśl moja już od niej wybiega skrzydlata W nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata.

(w. 13—lb)

Zmiany obyczajowe przełomu wieków pozwoliły piszącym kobietom na śmiel-niż dotychczas wyrażanie uczuć, ale nie na deklarację: „Lubię, kiedy meżczy-

W swych erotykach Tetmajer wykorzystuje czasem kostium antyczny, a mówiąc <7>lej. brak kostiumu — istniało bowiem wówczas większe przyzwolenie na nagość »sztuce i literaturze, jeśli ukazywana ona była nie w scenerii współczesnej, lecz »konwencji grecko-rzymskiej. 'lak jest na przykład w sonecie KaUipigos, poświęconym Wenus „pięknotylej”. Dekadencki estetyzm i hedonizm łączą się tu zc sobą ^odwołanie do dzieł sztuki jest pretekstem do swobodnego, pełnego zmysłowości opisu kobiecego ciała.

Autor Preludiów pisał nie tylko śmiałe erotyki takie jak Ekstaza, które zmieni* l\ wiele w obyczajowości i kulturze polskiej. Tetmajer stworzył także niebanalne i subtelne miłosne miniatury, mówiące o niedopowiedzianych i niespełnionych uczuciach:

Kocham cię jeszcze... Ani mnie powiedzieć nie wolno tego, ani tobie wiedzieć, lecz ja nie żądam nic, nawet pamięci...

(w. 1-3)

Przychodzisz do n> jc po nocy,

śnisz mi się długo    .nie--

1-2)

Liryka miłosna auu    lelodii mgieł nocnych odsłaniała swoje dekadenckie,

suyjne, a nie witalisi-. o podłoże, szczególnie wyraźne w deklaracji z wiersza:

Ja, kiedy usta ku twym ustom chylę, nie samych zmysłów szukam upojenia, ja chcę. by myśl ma omdlała na chwilę, chcę czuć najwyższą rozkosz — zapomnienia... (w. 1—4)

bo kobiecego „ty” lirycznego skierowane są słowa wyjaśniające, że mów iący pokuje w miłości przeżyć, które pozwolą na chwilowe zapomnienie o pr/enikają-świat cierpieniu. Jednak ucieczka od świadomości jest krótkotrwała — przebu-