DSCN0468

Rys. 224. Schemat typowych operacji wykonywanych na wiertarko--frezarce

1 — wytaczadło, 2**—imak nożowy

Zamocowanie narzędzi skrawających i ich chłodzenie są takie same jak przy wierceniu czy frezowaniu. Przy wytaczaniu należy stosować się do przepisów bhp obowiązujących w oddziałach obróbki mechanicznej.

8. Szlifierki i szlifowanie

Na tokarce lub frezarce uzyskanie znacznej dokładności wykonania jest trudne, ponieważ skrawa się dość grube wióry. Natomiast na szlifierkach dokładność obróbki sięga 5 mikronów. W licznych przypadkach bardzo twarde przedmioty można obrobić tylko przez szlifowanie, ponieważ twardość lub kruchość materiału uniemożliwia inną metodę obróbki. Dotyczy to zwłaszcza szczególnie twardych materiałów, jak np. płytki z węglików spiekanych itp. Zależnie od rodzaju szlifowanej powierzchni rozróżnia się: szlifierki do obróbki płaszczyzn oraz szlifierki do obróbki brył obrotowych (wałków, otworów, gwintów itp.).

Na rysunku 225 przedstawiono schematycznie szlifowanie płaszczyzny. Ściernica w kształcie tarczy obraca się z dużą prędkością obowodową (do 40 metrów na sekundę), a jednocześnie szlifowany przedmiot jest przesuwany (posuw roboczy). Ściernica

zdziera warstewkę materiału szerokości b i grubości równej wartości posuwu wgłębnego c. Po jednorazowym przejściu tarczy, dzięki posuwowi poprzecznemu przedmiot zostanie przesunięty, co umożliwia zeszlifowanie następnego paska materiału. Ziarna ściernicy spełniają zadania dużej liczby ostrzy, a cząstki zeszlif owa-nego materiału są bardzo drobnymi wiórkami, podobnymi do wiórów fręzarskich.

Rys. 225. Schemat szlifowania płaszczyzny

Płaszczyznę można szlifować obwodem ściernicy albo jej czołem (rys. 226) przy prostoliniowym lub obrotowym ruchu stołu. Do szlifowania płaszczyzny przedmiot można zamocować w różny sposób, podobnie jak na stole frezarki, a więc przyciskami i śrubami bezpośrednio do stołu, w imadle maszynowym lub za pomocą płyty elektromagnetycznej (rys. 227). \

Szlifowanie brył obrotowych sprowadza się przeważnie do obróbki wałków i otworów. Rys. 228 przedstawia szlifowanie otworów, a rysunek 229 — schemat szlifowania wałka.

Rys. 226. Typowe metody szlifowania

Zależnie od przeznaczenia, szlifierki poważnie różnią sią bu dową i wyposażeniem. Szlifierki dzieli się na dwa zasadnicze typ^ |g| szlifierki ręczne, w których przedmiot obrabiany jest dosuwi ny do ściernicy ręcznie,

— szlifierki mechaniczne, w których przedmiot umocowany j< na ich stole i prowadzony mechanicznie.