DSCN0494 (Large)

9.6, KONSTRUKCIE 317

poprzednio. Na rysunku 9.16a pokazano rozwiązanie konstrukcyjne silnika skokowego wiclobiegunowcgo o magnesach trwałych na wirniku i asymetrycznych zębach stojana (konstrukcja odwrócona). W takim przypadku wirniki najczęściej są wykonywane typu „pazurowego” (rys. 9.16b) z magnesem spolaryzowanym w kierunku osiowym, rzadziej w układzie wielobicgunowcj gwiazdy lub pierścienia namagnesowanego wielobiegunowego.

9.6, KONSTRUKCIE 317

Rysunek 9.16.

Silnik magnctoclektryczny jednopasmowy o magnesie trwałym wiclobiegunowym i stojanic niesymetrycznym (a); wirnik magnetoelcktryczny silnika skokowego typu „pazurowego”

(magnes spolaryzowanydwubiegunowo) (b)

1

Najbardziej interesujące rozwiązanie silnika jednopasmowego przedstawiono na rys. 9.17. Jest to odmiana produkowana obecnie prawie wyłącznie (z różnymi modyfikacjami). Nieuzwojony, ferromagnetyczny wirnik 1 ma zęby symetryczne, podobnie jak zwora ustalająca położenie w stanie bezprądowym 2 i bieguny rozruchowe 3 i 4. Podziałka zębowa biegunów rozruchowych jest równa podziałce zębowej wirnika, natomiast podziałka zębowa zwory ustalającej jest na ogół dwukrotnie

Rysunek 9.17.

Silnik jednopasmowy harmoniczny o magnesach trwałych stojana

1 — wirnik ferromagnetyczny, 2 — biegun ustalający, 3 i 4 — bieguny rozruchowe

mniejsza (i parzysta). Wzajemny układ zębów wirnika i biegunów rozruchowych jest taki, że przy współosiowości zębów wirnika i zwory ustalającej (stan uwidoczniony na rysunku), przesunięcie zębów wirnika względem zębów biegunów rozruchowych wynosi odpowiednio 1/8 i 3/8 podziałlti zębowej wirnika. Skok silnika zależy jak zwykle od liczby zębów wirnika i wynosi 1/8 podziałki na takt roboczy