DSCN0492 (Large)

».«. KONSTRUKCJE 315

Silniki jednopasmowe

Klasyfikację silników skokowych można oprzeć na wielu kryteriach. Najbardziej poglądowym kryterium jest sposób zasilania. Z tego punktu widzenia silniki dzieli sk na jedno- i wielopasmowc.

Z prowadzonych w p. 9.4 rozważań dotyczących warunków rozruchu silnik kowego wynika, że w konstrukcjach symetrycznych liczba taktów komutac* być większa od dwóch, z czego dla komutacji stałobiegunowej wynika wa m > 2. a dla przemiennobiegunowej m > 2. Liczbę pasm sterowania przy kom stałobiegunowej można zmniejszyć do dwóch (m = 2) w konstrukcjach nieś trycznych. Przykład takiej konstrukcji podano na rys. 9.14a. Niesymetria obwodu magnetycznego powoduje, że charakterystyka kątowa silnika (rys. 9.14b) jest niesymetryczna względem środka, a jej półfale mają różny kształt (lecz równe pola powierzchni)* a przede wszystkim różną rozpiętość. Rozpiętość półfali przyspieszającej jest większa od n (od podziałki biegunowej t), a półfali opóźniającej mniejsza od je. Po przełączeniu uzwojeń przesunięcie pola, a wraz z nim charakterystyki momentu i punktów równowagi położeń wirnika, wynosi jak zwykle <i_t = 2xjk. Ponieważ w omawianym przypadku k = 2, zatem ot, =» it. Z rysunku widać, że wskutek asymetrii silnik rozwija różny od zera moment rozruchowy. Dalsze zmniejszenie liczby pasm (cewek) uzwojenia sterowania w konstrukcjach niesymetrycznych uzyskano dodając wzbudzenie strumieniem stałym (magnes trwały, nieprzełączana cewka magnesująca). W ten sposób sprowadzono liczbę pasm uzwojenia do jednego (m - 1).

niesymetrycznego o wirniku biernym

Współczesne silniki skokowe jednopasmowe są konstrukcjami niesymetrycznymi pod względem magnetycznym, zaopatrzonymi najczęściej w trwałe magnesy wzbudzenia. Najważniejsze ich właściwości to:

- możliwość sterowania w najprostszym układzie dwutaktowym (1 takt — załączenie napięcia, 2 takt — wyłączenie napięcia);