DSCF5800

Olga Dawidowicz-Chymkowska

Instytut Książki i Czytelnictwa Biblioteki Narodowej

Fan fiction.

Ożyciu literackim winternecie

Przedmiotem mojego artykułu będzie fan fiction, czyli tworzenie przez miłośników określonego dzieła (np. literackiego czy filmowego) opowieści w rozpoznawalny sposób z nim związanych. Twórczość tego rodzaju nie narodziła się, jak wiadomo, razem z intemetem. Jej przykłady można odnaleźć już w odległej przeszłości kultury (np. w literaturze apokryficznej), a obecnie powstaje ona między innymi” na użytek tzw. fanzinów (czasopism, zazwyczaj nieprofesjonalnych, redagowanych przez fanów określonego zjawiska artystycznego) oraz w ramach gier RPG. Trzeba jednak powiedzieć, że internet otworzył przed autorami i czytelnikami tego typu literatury zupełnie nowe możliwości. Nie tylko znacznie ułatwił im kontakty, zapewniając forum, na którym może się spotkać duża grupa miłośników określonego dzieła, ale także dał okazję do udostępniania szerokiej publiczności utworów typu fan fiction w sposób w zasadzie nienaruszający prawa autorskiego¹. Możliwość skorzystania z dobrodziejstw sieci internetowej jest więc niewątpliwie jednym z czynników, które przyczyniły się do ogromnego rozwoju tego rodzaju amatorskiej działalności artystycznej.

Twórczość ta może być ciekawym obiektem analiz dla antropologa, socjologa badacza internetu, a także dla literaturoznawcy. Chciałabym zaproponować rozważenie, z punktu widzenia tego ostatniego, kilku problemów związanych z funkcjonowaniem internetowych społeczności autorów i czytelników fan fiction oraz mechanizmami rządzącymi ich twórczością. Podstawą mojej refleksji będą doświadczenia konkretnego

Henry Jenkins interesująco opisuje kontrowersje, jakie wokół tego powstawały, patrz: Henry Jenkins, Jak Heather uczyła się pisarstwa: alfabetyzm medialny i wojny o Harry’ego Pottera w tegoż: Kultura konwergencji: zderzenie starych i nowych mediów, tłum. Małgorzata Bernatowicz, Mirosław Filipiak, Warszawa 2007.

> www.waip.com.pl >