DSCN0596

Zonjo 'Zosia⁵, podobnie patrinjo 'mateczka’, panjo w ■ mnjo 'babcia’ itd.

Odmiennie niż w języku polskim, w zdaniu może być jedno przeczenie, np.: Li trinkas matene nek kafon, nek sed teon 'nie pije ani... ani    ^KS

B. YORTOJ

alfralora bardzo wartościowy	jaro rok
antaue przedtem	jubileo jubileusz
argila gliniany	kiamaniere w jaki sposób
asocio związek, stowarzyszenie	kompromiti kompromitować
banko bank	konciza zwięzły
bedauri żałować	meritoplena zasłużony
bedaurinde niestety	okupi zajmować
deklami deklamować	okupacio okupacja
depost od (czasu)	palmo palma
derigi zmuszać	pasi mijać, upływać, przechodzić
diplomita dyplomowany	pasigi przepędzać (czas)
emajla emaliowany	• plenaga pełnoletni
edzo mąż	posteno stanowisko
ferioj ferie	povi móc
florpoto doniczka na kwiaty	reciproke wzajemnie
for precz, daleko, w dal	regule regularnie
forpasi przemijać	simpatia sympatyczny
fragmento urywek, fragment	socio społeczeństwo, społeczność
geedzparo para małżeńska	transiri przechodzić, przejść
interkonatigi zapoznać się	translokigi przenieść się
interSangi wymieniać, • zamieniać	voli chcieć

C. KONVERSAOAJ EKZERCOJ

Karaj lemantoj (-inoj)l En la hodiaua leciono mi rakontos al vi ne fantazian, sed tutę veran historion, kiamaniere kaj kie mi farigis rj    esperantisto.

Post dekkelkaj jaroj vi ankau farigos plenagaj kaj okupos certe gravajn au malpli gravajn postenojn en nia socio. Vi ankau volonte rakontados al viaj familianoj au amikoj pri viaj lernejaj jaroj, W nun tiel rapidege forpasas al vi. Vi rakontados certe ankau pri $ lingvo Esperanto, kiun vi lernis nedevige en via lernejo kaj kiun om

komencis enkonduki en Zamenhofa Jubilea Jaro (1960) en lemęjojn de multaj landoj kieł devigan lemobjekton por la bono de la tuta homaro.

Post finigo de la unua mondmilito mi translokigis al Bydgoszcz (1920), kie mi estis profesoro en klasika gimnazio. Tie mi inter-konatigis kun bona esperantisto Leopold Kronenberg, diplomita profesoro de la lingvo Esperanto, kiu estis samtempe autoro de malgranda lemolibro. El ći tiu libreto, kiu enhavis nur dek ledonojn kaj kiun mi donace ricevis de li, mi ellemis la lingvon kaj depost tiu tempo mi restis fidela al Esperanto.

Prof. Kronenberg, kiu estis krom tio jumalisto, ekinteresis min pri ći tiu lingvo. En sia hejmo li montris al mi multajn bildkartojn, leterojn kaj albumojn, kiujn li ricevis el la tuta mondo de multaj korespondamikoj. Sed piej plaćis al mi la fragmentoj el „Sinjoro Tadeo“, kiujn li bonege deklamis al mi. Baldau mi ellernis tutę bonę la lingvon, sed bedaurinde mi ne povis paroli gin, car en Bydgoszcz tiutempe ne estis ankorau Esperanta klubejo kaj multaj esperantistoj.

Samtempe mi ekabonis Esperantan gazeton s. t. „Esperanto Trium-fonta“, kiu aperadis en Germanujo kaj kiun redaktis tre meritplena s-ano Teo Jung. Poste gi ricevis alian titolon „Heroldo de Esperanto** kaj gi aperadis tre regule, sed en alia lando — *en Nederlando. En la jaro 1962-a la redaktado transiris en la manojn de s-ino Fighiera--Sikorska kaj la populara gazeto aperas nun en Belgujo. ći tiu gazeto enhavis tiam multajn adresojn de diverslandaj gesamideanoj, kiuj voh’s korespondi. Tiamaniere mi komencis korespondadi. Al miaj piej malnovaj amikoj el ći tiu tempo apartenas s-ano Charles Jayet (lęgu: Żaje) el Morges (lęgu: Morż). Ći tiu urbo estas en Svisujo, tre ćarma kaj belega lando. En la sama urbo logis ankau nia mondfama pianisto Ignacy Paderewski.

De mia arniko s-ano Jayet mi rięevis multajn bildkartojn kaj leterojn, bedaurinde dum la lasta mondmilito iii perdigis. Sed ne perdigis niaj reciprokaj amikaj sentoj. Dum la tuta hitlerana okupacio li helpis mian familion tiamaniere, ke pere de bankoj li sendadis de tempo al tempo monon al mi, kio ne plaćis al hitleranoj. Pro tio mi titolis lin en miaj germanlingvaj leteroj „onklo“ kaj de tiu tempo li restis gis sia morto „karega Oćjo“.

Jen mia konciza vera historio, kiamaniere mi farigis esperantisto. Vi certe ankau volas jam baldau komenci korespondadon kun sa-

8*

115