w
Rys. S.62
5.63. Załóżmy, że prosta k, spełniająca warunki zadania, przecina boki AC i BC trójkąta ABC odpowiednio w punktach K i L Niech 0 będzie środkiem okręgu wpisanego w trójkąt ABC, zaś r długością promienia tego okręgu (rys. 5.63). Wtedy pole S, pięciokąta A KOLB równa się liczbie
Podobnie pole S2 czworokąta CKOL równa się liczbie
^QKq + |LC|).
Ponieważ |AB| + |/1K| + |BL| = |KC| + |LC|, więc S, = S2.
Z drugiej strony pole S3 czworokąta ABLK równa się polu S4 trójkąta Kf.C. Ale S3 = Si + S^jcol, ^a = ^2 ^kol,
A
c
B
Stąd — S2 — S^kol.
Wykorzystując równość S, = S2 otrzymujemy: S„K0L = 0.
\KOL
To zaś oznacza, że OeKL, co należało wykazać.
Rys. 5.63
Uwagi do rozwiązywania zadań konstrukcyjnych
W rozwiązywaniu każdego zadania konstrukcyjnego można wyróżnić cztery etapy, a mianowicie:
1) Analiza zadania
Na tym etapie poszukujemy metody konstrukcji figury spełniającej warunki zadania. W tym celu szkicujemy (na ogół odręcznie) poszukiwaną figurę i zaznaczamy na rysunku dane. Następnie analizujemy związki między danymi elementami poszukiwanej figury a innymi elementami: wyszukujemy wśród nich te związki, które mogą być podstawą do wykonania konstrukcji. Odwołujemy się przy tym często do definicji, aksjomatów i poznanych już twierdzeń.
2) Konstrukcja i jej opis
Po ustaleniu metody konstrukcji poszukiwanej figury przystępujemy do dokładnego jej wykonania, a następnie podajemy opis, jak została wykonana.
3) Dowód poprawności rozwiązania
W części tej wykazujemy, że każda figura zbudowana według podanego opisu konstrukcji spełnia warunki zadania.
4) Dyskusja rozwiązania
Badamy liczbę rozwiązań zadania, a więc odpowiadamy na pytania, jakie warunki muszą spełniać dane, aby istniała figura będąca rozwiązaniem zadania, oraz ustalamy ile różnych figur (ile rozwiązań) możemy otrzymać z tych samych danych spełniających warunki zadania.
Ze zrozumiałych względów w paragrafie tym będziemy ograniczać się tylko do podawania pewnych elementów, które ułatwią rozwiązanie zadania.
6.1. Wskazówka. Niech danymi punktami będą punkty A, B, C, gdzie \AC\ = d,, \BQ = | \AB\ = d3.
Oznaczając długości, promieni szukanych okręgów przez r,, r2, r3 mamy: (rys. 6.1)
I
r, +r2= dx
Ti + /*3 = d2
r2 + t3 = d3,
159