skąd wynika, że:
3-62
= C2 +180 • 6 -12 - 62.
Dla czwartego warunku:
w1 =~t[02 + 6C2 + 90-62 -4-63] = wp =0.
CsJ
Po rozwiązaniu powyższego układu równań otrzymujemy:
Ci = 14,4, C2 = - 640,8, Ch = 1468,8.
Równanie opisujące linię ugięcia w przedziale A-B ma postać:
EJw = 1468,8 - 640,8x + 90x* - 4x3.
Ugięcie końca wspornika (x = 7,5) wynosi:
37,8
EJ
= 0,0086m = 8,6 mm.
w = ~[l468,8 - 640,8 - 7,5 + 90(7,5)2 - 4(7,5)3 ] = 37,8
205-106.2140-10'
8.2. Uproszczony sposób całkowania równania różniczkowego
ODKSZTAŁCONEJ OSI BELKI - METODA CLEBSCHA
Sposób wyznaczania linii ugięcia metodą Eulera komplikuje się wraz ze wzrostem liczby przedziałów zmienności momentu zginającego, ponieważ wymaga rozwiązania układu 2/7 równań. Niedogodność tę można ominąć stosując pewien szczególny sposób zapisu momentów oraz spełniając określone warunki przy całkowaniu równania momentów zginających. Doprowadzamy w ten sposób do zrównania stałych całkowania w poszczególnych przedziałach, otrzymując zawsze, niezależnie od liczby przedziałów, tylko dwie stałe. Sposób ten nosi nazwę metody Clebscha. Można go stosować w przypadku belek prostych (bez przegubów), o stałej na całej długości sztywności.
Warunki, jakie należy spełnić, aby otrzymać 2 stałe całkowania są następujące:
1. Przyjmujemy układ współrzędnych w lewym lub prawym końcu belki. W trakcie rozwiązywania zadania układ nie może być zmieniany.
2. Wszystkie wyrazy momentu zginającego poprzedniego przedziału muszą powtórzyć się w równaniu dla następnego przedziału. W przypadku obciążenia ciągłego kończącego się w określonym punkcie, zachowanie wyrazów z poprzedniego przedziału wymaga przedłużenia tego obciążenia do końca belki. W celu zachowania równoważności układu dodajemy w nowym przedziale obciążenie przeciwnie skierowane.
3. Wszystkie nowe wyrazy wchodzące do równania momentu muszą być mnożone przez (x - a), gdzie a jest współrzędną początku nowego przedziału. Moment skupiony przyłożony w punkcie o odciętej a musi być zatem mnożony przez (x - a)°.
4. Całkowanie należy wykonać nie rozwijając w wielomiany (x - a)n, względem zmiennej (x - a) jak następuje:
(8-7)
Równanie momentu zginającego zapisujemy dla całej belki, oddzielając pionowymi kreskami poszczególne przedziały. Ponieważ stałe całkowania dotyczą wszystkich przedziałów, zapisujemy je na początku scałkowanych wyrażeń. Stałe całkowania wyznaczamy z warunków brzegowych (ugięcia na podporach przegubowych oraz kąt obrotu i ugięcie w utwierdzeniu są równe zeru). Obliczając ugięcie lub kąt obrotu punktu belki, uwzględniamy tylko część równania odpowiadającą przedziałowi, w którym znajduje się ten punkt (od początku do kreski oddzielającej dany przedział).
W belkach ciągłych przegubowych występuje nieciągłość funkcji kąta obrotu w przegubie. Z tego względu nie można rozwiązywać sposobem Clebscha belek Gerbera w całości. Możemy zastosować metodę Clebscha do wyznaczania linii ugięcia belki przegubowej, jeżeli po podzieleniu jej na belki proste, rozwiążemy każdą z be-