250 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej
skąd wynika, że
250 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej
Przebieg uchybu w chwilach impulsowania ma postać:
e(n) = Axz[ + = 2 (1 ~ ^3) ^ 0 “ jV3)" +
0)
+ 2^3 [<-jBV _ eJnv>] = cos n<P - ^ sin ny>,
gdzie:
tgvJ = \/3
czyli ip =
e (n) = cos n<£ - ctgyj sin ny = - —^ sin [(n - 1) v>] = - ~ sin j^(n - 1) |]. (10)
Przebieg e(n) podaje rys. 5.10.
W układzie z zadania 5.2 zastosowano sztywne ujemne sprzężenie zwrotne obejmujące regulator impulsowy (impulsator + element całkujący). Określić warunki stabilności układu.
Rys. 5.11. Układ regulacji impulsowej ze sprzężeniem zwrotnym obejmującym regulator a) schemat blokowy, b) schemat blokowy uproszczony do badania stabilności
Rozwiązanie
Sygnał z impulsatora podawany jest na 2 połączone równolegle elementy liniowe, dla których można wyrazić transmitancje K (z) jako:
Kx(z) = ^~ oraz K2(z) = £^ (1)
z 1 \z ~ U
A zatem:
ts i rs /_\ . ts /- k\kx (z — 1) + kik0TiZ {k\ki + k0kiTi) z — kxki f ^ K {*) = + ^ ^ - tz)
Równanie charakterystyczne układu zamkniętego ma postać:
(z - l)2 (1 + K (z)) = 0, czyli z2 - 2z +1 + (k\ki + k0Tiki)z - Aąfcj = 0, po uporządkowaniu:
z2 + (kxki + k0Tiki - 2) z + 1 - Jąk* = 0, (3)
podstawiając z = ^ oraz A> = 1> Ax = k\ki+k0Tiki~2, A2 = l~kxkx, otrzymuje się zgodnie ze wzorem (5) zad. 5.2
w2kaTiki + w2kxk{ + (4 — kaTiki — 2kxki) = 0. (4)
A zatem układ jest stabilny, gdy
0 < ki < 4 - kpTjkj
2 k0Tj
ki 2 '
Ilustrację tej nierówności na płaszczyźnie (ka, kx) i (kit kx) przedstawia rys. 5.12.
(5)