260 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej
uj — s/ićjći.
Stabilność układu badamy na podstawie równania charakterystycznego: z2 + z(-2coswTi + kik sinuTi) + 1 - fciJfcsina/7' = 0.
Podstawiając:
z =
w + 1
w- r
otrzymuje się:
w2+ 2w + l +(w2- 1) (kik sin uTi - 2 cos ujT{) + (w2 - 2tu + l) (1 - sin wT)) = 0, w2 (2 - 2cosuTi) + w (2kiksinuTi) + 2- 2ktksin+ 2coswT; = 0. (7)
Układ zamknięty jest więc stabilny, jeśli spełnione są nierówności:
1 > cos uTi,
kik sin u)Ti > 0,
1 - kik sin wT, + coswTi > 0.
Warunki (8) i (9) zachodzą, gdy:
ki > 0 oraz 21* < ujT{ < (21 + 1) * gdzie: l = 0,1,2,...
czyli
21* < y/kjtlT, < (21 + 1) TT,
21*
^ rr _ (21 + 1) *
' ~°’i’2,"■
Warunek (10) jest spełniony, gdy:
1 > kiksinuTi - cosu/Tj = yjkfk2 + 1 sin (u)Ti - (p),
gdzie
tg<p =
kik’
a więc, gdy
sin (uTi - ip) <
czyli
(12)
sin ( s/k0k{Ti — arctg--=L
Układ będzie stabilny, jeśli spełnione są nierówności (11) i (12). Na przykład jeśli k0 = ki = 1 [1] ,*» = !, to układ jest stabilny dla 0 < 7) < f.
Zadanie 5.9
Znaleźć transmitancję dyskretną układu z impulsatorem o skończonej szerokości impulsu 7 i obiektem o transmitancji
Rozważyć przypadek, w którym szerokość impulsu jest równa zero oraz gdy jest równa okresowi impulsoowania T,. Zbadać stabilność układu po zamknięciu.
Rys. 5.21. Układ z impulsatorem o skończonej szerokości impulsu 7. Schemat blokowy układu
Rozwiązanie
Amplituda n-tego impulsu jest równa:
An = A;Je (n7J), a jego pole S„ = 7fcje (nTi).
Rys. 5.22. Układ z impulsatorem o szerokości impulsu 7 Sygnał wyjściowy z impulsatora
Odpowiedź części ciągłej na pojedynczy impuls o amplitudzie k[ ma postać
k' (t) = [l - «-+] [1 (t) - 1 (t - 7)] + k\k0 [l - e~*] e-^1 (t - 7) • (1)
Wobec tego:
(2)
L