Ważnym wydaje się również wpływ skutków bezrobocia na postawy społeczno-polityczne młodzieży i młodych dorosłych- Młodzież jest podatnym gruntem dla niekorzystnych oddziaływań subkultur, często
0 charakterze przestępczym oraz ugrupowań o poglądach ksenofobicznych
1 niedemokratycznych. Rozprzestrzenianie się tego typu postaw może mieć konsekwencje ogólnospołeczne.
Zjawisko bezrobocia w Polsce datuje się od początku XX wieku. Wyróżnić można dwa okresy jawnego bezrobocia. Bezrobocie występowało w okresie II Rzeczpospolitej i jako element wolnej gospodarki zostało zaakceptowane przez III Rzeczpospolitą po przemianach społeczno-gospodarczych w 1989 roku. W okresie przedwojennym stopa bezrobocia w Polsce wahała się od 4,9% w 1929 roku, przez 11,8% w 1932 roku i 12,7% w 1938 roku do 14,6% w roku 1937. W analogicznym okresie w krajach takich jak Holandia, Austria czy Kanada stopa bezrobocia była wyższa. Przykładowo w 1929 roku w Austrii wynosiła 12,3%, a w 1938 roku 15,3%. W analogicznych latach w Holandii stopa bezrobocia wynosiła odpowiednio 5,9% oraz 25% (Kabaj, 1997).
Między rokiem 1945 a 1989 ze względu na ustrój komunistyczny oraz gospodarkę centralnie planowaną istniała inna forma bezrobocia tzw. bezrobocie ukryte. Nadmiar siły roboczej na rynku pracy był ze względów politycznych lokowany w różnych sektorach gospodarczych, a wszystkie opłacane były przez państwo. Przełom nastąpił w 1989 roku. Liberalizacja cen, przemieszczenie kapitału z jednego sektora do innego sprawiła, że przerost zatrudnienia został ujawniony w postaci bezrobocia. Od 1 stycznia 1990 podjęta została przez państwo prawna opieka nad osobami, które utraciły zatrudnienie. W pierwszym roku stopa bezrobocia, czyli procent osób bezrobotnych do wszystkich czynnych zawodowo wynosił 6,5% (1261,1 tys. bezrobotnych). W 1991 roku stopa bezrobocia wynosiła już 12,2% (2155,6 tys. bezrobotnych) (Rocznik Statystyczny, 1998) W analogicznym roku w innych krajach postkomunistycznych stopa bezrobocia wynosiła, w Bułgarii 10,7%, w Czechosłowacji 6,6% a na Węgrzech 8,3% (Sztanderska, 1993). Poziom bezrobocia w Polsce był zatem wyższy niż w innych krajach przechodzących podobną drogę przemian gospodarczych. Takie proporcje bezrobocia w Europie Wschodniej utrzymują się do dziś. Niekorzystna dla Polski różnica może wynikać z cech rynku