Na tym tle ważnym wydaje się być stwierdzenie, że do końca Rzeczypospolitej Szlacheckiej, a więc do Sejmu Wielkiego i Konstytucji Majowej, w Polsce zachowany został tradycyjny system rów ności szlacłieckiej Tym samym nie było, bo być nie mogło, znaku równości, czy choćby porównywalności, między polskim demokratycznym systemem szlacheckim i hierarchicznymi systemami pruskim i austriackim (nie mówiąc o rosyjskim), a więc te systemy sobie nie odpow iadały
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r pierwsza konstytucja z 17.03.1921 r. zwana "marcową", w art. 96 zniosła wszelkie szlacheckie przywileje stanow e, tytuły oraz herby Oznaczało to, że używ anie tytułów w obiegu urzędowym lub publicznym nie mogło mieć miejsca. Zarazem prawo dofxtszczało nieobligatoryjnie, w powiązaniu z prawem do nazwiska, posługiwanie się tytułami w prywatnym obiegu. Przewidziano także możliwość przyjmowania przez obywateli polskich orderów- obcych i tytułów za zgodą prezydenta państwa
Konstytucja ta zastąpiona potem została (25.04.35) nową konstytucją, w której zniesiono postaiłowienia art 96 poprzedniej ustawy zasadniczej. Nowy art. 81 zmienił sytuację nazwisk i tytułów rodowych na korzyść zainteresowanych
I tu dygresja: przed kilku laty sąd w Mannheim rozpatrywał pozew, w którym potomek pewnego hrabiowskiego rodu węgierskiego, o/cniony z Niemką, którego ówczesne władze komunistyczne pozbawiły prawa używania tytułu szlncłteckiego. zabiegał o prawną możliwość używania tytułu w RFN. Sąd stanął wówczas na stanowisku, tż nie jest to możliwe. Uzasadnił że: primo • biorąc pod uwagę różnice ustrojowe, polityczne i społeczne w krajach obcych, nie jest możliwe precyzyjne przetłumaczenie na język niemiecki obcego btzmienia tytułu szlacheckiego; secundo - przepisy o zmianie nazwiska dopuszczają otrzymanie poprzedniego nazwiska i też tytułu tylko tym członkom mniejszości narodowej niemieckiej, którzy w obcym kraju tytuł utracili; tertio * członek obcej społeczności mimo ślubu z Niemką, nie stał się tym samym członkiem mniejszości niemieckiej.