100 Anna Pilch
Stan badań i znajomość omawianych tu kwestii wydaje się obecnie znaczny, w każdym razie na terenie literaturoznawstwa. Ale obszaru, który wyznaczałyby punkty - od obrazu do tekstu - przeprowadzonego na materiale polskiej poezji współczesnej i to pod kątem zintegrowanej lektury, w metodyce szkolnej polonistyki dostatecznie umocowanego nie ma. Takim punktem dojścia w metodologii szkolnej interpretacji winna być zatem analiza, która będzie zakładała istnienie wspólnej przestrzeni dla obu tekstów: poetyckiego i malarskiego. Świadomość istnienia przestrzeni wizualno-werbalnej w nowocześnie pojmowanej interpretacji jest podstawą postulatów, które zakładają integracyjną lekturę różnych dziedzin przekazu artystycznego.
M. Baranowska, Transfiguracje przestrzeni w twórczości Wata, w: Przestrzeń i literatura, red. M. Głowiński, A. Okopień-Sławińska, Wrocław 1978.
R. Barthes, Leplaisir du texte, Paris 2002.
A. Dziadek, Obrazy i wiersze. Z zagadnień interferencji sztuk w polskiej poezji współczesnej, Katowice 2004.
M. Foucault, Słowa i rzeczy, Gdańsk 2005.
Jan Lebenstein, wybór i oprać. A. Wat, D. Wróblewska, Warszawa 2004.
I. Lorenc, Świadomość i obraz. Studia z filozofii przedstawienia, Warszawa
M. Merleau-Ponty, L’oeil et 1’esprit, Paris 1964.
M. Merleau-Ponty, Widzialne i niewidzialne, Warszawa 1996.
P. Mróz, Sztuka jako projekt. Filozofia i estetyka Maurice’a Merleau-Ponty’ego, Kraków 2002.
J. -L. Nancy, Au fond des images, Paris 2003.
Poznawanie Herberta, wybór i wstęp A. Franaszek, t. 2, Kraków 2000. W. Stróżewski, Wokół piękna. Szkice z estetyki, Kraków 2002.
Utpictura poesis, red. M. Skwara i S. Wysłouch, Gdańsk 2006.
T. Venclova, Wat: obrazoburca, Kraków 2000.
A. Wat, Ciemne świecidlo, Paryż 1968.
A. Zagajewski, Jechać do Lwowa, Londyn 1985.
A. Zagajewski, Ziemia ognista, Poznań 1994.
4-5. Jan Lebenstein Figury osiowe (116 i 117)
lit tp://www.zwoje-scrolls.com/zwoje 18/text 11 p.htm