DSCN1472

M zwylcle pierwszą nową pracę wykonuje si_ę krótko Auto L pracowników w pierwszej pracy przepracowało mniej niż i t'“•i* czas zatrudnienia w tej grupie wynosił 4 lata    W * liii

dziestoletmch około 40% wykonuje pracę przynajmniej S lat zażH ]plęćdziesięciolatków taki czas zatrudnienia wykazuje 70% pracowni]!

się. Wóród pracowników^!^

Pu*,

ez różnice w czasie trwi_nii

W latach 70-tych i 80-tych zaobserwowano t

jednego zatrudnienia między kobietami i mężczyznami. Wśród młodych kobiet obserwuje się krótszy średni czas zatrudnienia w tym tamym miejscu (15% młodych kobiet osiągnie staż 20 letni), aniżeli wśród mlo dych mężczyzn (37% mężczyzn osiągnie staż 20 letni w tej samej firnu*) (Barro, 1997). Obecnie płeć jako czynnik różnicujący stopę bezrobocia straciła na znaczeniu. Podobną stopę bezrobocia obserwuje się wśród kobiet i mężczyzn.

Czas trwania bezrobocia związany jest z uwarunkowaniami ekonomicznymi rynku pracy oraz z wiekiem i płcią. Nastołatkowie na ogół częściej odstępują od pracy, ale i łatwiej ją znajdują. Wyższa stopa bezrobocia wśród młodzieży wynika raczej z krótszych okresów zatrudnienia niz z niższej stopy podejmowania pracy.

Polityka społeczna a rynek pracy

Oprócz ekonomicznych czynników kształtujących rynek pracy wymienia się również cechy polityki społecznej państwa. Najważniejszy czynnik to ubezpieczenie na wypadek bezrobocia. Sama świadomość takiego ubezpieczenia skłania pracodawców do czasowych zwolnień pracowników np. * okresach, zmniejszenia popytu na produkt. Ważnym czynnikiem jest czas pobierania i wysokość zasiłku. Ocenia się (Barro, 1997), że wydłużenie czasu pobierania zasiłku o 1 tydzień powiększa średni czas trwania bezrobocia o 0,16 — 0,2 tygodnia. Podobnie działa wysoki zasiłek. W krajach, w których zasiłki są najwyższe i dodatkowo długo pobierane obserwuje się wysoki udział bezrobocia długotrwałego (trwającego powyżej 6 miesięcy). W

^ar*o, 1997)

Holandii, gdzie zasiłki w wysokości 70% ostatnich dochodów płacone sąpms okres 2,5 lat, bezrobocie długotrwałe stanowi blisko 75% bezrobocia w ogóle. W 1985 roku stopa bezrobocia w Holandń wynosiła 18% (Emerson. 1988) Drugim czynnikiem wynikającym z działań państwa (o poziom płacv minimalnej oraz jej pochodnych. Wzrost płacy minimalnej podwyższa kosi* ty pracy, dlatego pracodawcy niechętnie zatrudniają nowych pracownfi^^l Szczególnie niechętnie przyjmują do pracy kandydatów mało wvd °T czyli młodych i niedoświadczonych. Dane wskazują że wzrost n • ołacy o 10% zmniejsza zatrudnienie nastolatków o 1%    ¹]”^inia^nej