Określanie tych kości i łusek przeprowadzono na drodze porównywania ich z kośćmi i łuskami ryb współczesnych. W tym celu sporządzona została kolekcja szkieletów wszystkich gatunków ryb występujących obecnie w Zalewie Wiślanym i wodach przyległych oraz w Bałtyku. Dla każdego z tych gatunków przygotowano owe wzorcowe szkielety z ryb o różnej wielkości (od małych do największych) w celu uzyskania lepszego materiału porównawczego. Podobnie też sporządzono kolekcję wzorcowych łusek- Należy nadmienić, że nie zauważno istotnych różnic między budową poszczególnych kości i łusek ryb współczesnych a wykopaliskowych.
Dla określenia gatunku ryby wykorzystano je
Tabela 1
Zestawienie ciężaru kości oznaczonych (A) i nie oznaczonych (B)
1 |
87,000 |
57,000 |
144,000 |
60,4 |
39,6 |
2 |
129,000 |
95,000 | |
224,000 |
57,6 |
42,4 |
3 |
217,000 |
113,000 |
330,000 |
65,8 |
34,2 |
4 |
222,000 |
240,000 |
462,000 |
48,0 |
52,0 |
5 |
42,000 |
46,000 |
88,000 |
47,7 |
52,3 |
6 1 |
133,000 |
110,000 |
243,000 |
54,7 |
45,3 |
7 1 |
61,000 |
31,000 |
92,000 |
66,3 |
33,7 |
s |
41,000 |
38,000 |
79,000 |
51,9 |
48,1 |
9 I |
25,000 |
14,000 |
39,000 |
64,1 |
35,9 |
10 1 |
27,000 |
12,000 |
39,000 |
69,2 |
30,8 |
11 |
24,000 |
40,000 |
64,000 |
37,5 |
62,5 |
12 |
25,000 |
17,000 |
42,000 |
59,5 |
40,5 |
13 |
43,000 |
13,000 |
56,000 |
76,8 |
23,2 |
14 |
15,000 |
12,000 |
27,000 |
55,5 |
44,5 |
15 |
10,000 |
5,000 |
15,000 |
66,6 |
33,4 |
16 |
10,000 |
1,000 |
11,000 |
90,9 |
9,1 |
17 |
1,400 |
0,800 |
2,200 |
63,6 |
36,4 |
18 |
1,100 |
2,550 |
3,650 |
30,1 |
69,9 |
19 |
1,030 |
0,000 |
1,030 |
100,0 |
— |
20 |
1,450 |
0,850 |
2,300 |
63,0 |
37,0 |
21 |
7,600 |
0,000 |
7,600 |
100,0 |
— |
22 |
4,150 |
3,600 |
7,750 |
53,5 |
46,5 |
23 |
2,700 |
0,000 |
2,700 |
100,0 |
— " |
24 |
1,200 |
0,000 |
1,200 |
100,0 |
— |
25 |
1,300 |
0,000 |
1,300 |
100,0 | |
26 |
3,500 |
6,000 |
9,500 |
36,8 |
63,2 |
27 |
5,000 |
0,000 |
5,000 |
100,0 |
— |
28 |
1 10,200 |
91,800 |
102,000 |
10,0 |
90,0 |
29 |
5,600 |
13,400 |
19,000 |
29,5 |
70,5 |
30 |
12,000 |
93,000 |
105,000 |
11,4 |
88,6 |
31 |
3,000 |
3,000 |
6,000 |
50,0 |
50,0 |
32 |
7,000 |
13,000 |
20,000 |
35,0 |
65,0 |
33 |
3,000 |
0,000 |
3,000 |
100,0 |
j-' |
Ra |
1 182,230 |
1 072,000 |
2 254,230 |
_ |
1 *“ 1 |
zem |
52,4% |
47,6% |
100,0% I |
| ~ |
dynie kości odznaczające się dostateczną ilością cech diagnostycznych. W pierwszym rzędzie do nich należą kości pasa barkowego, kości trzewio-i mózgoczaszki oraz kości połykowe ryb karpio-watych. Tak nietypowy materiał diagnostyczny, jak żebra, kości skrzelonośne, kości płetwy ogonowej i inne były wykorzystywane jedynie w przypadkach nie pozostawiających żadnych wątpliwości co do ich przynależności gatunkowej. W ten sposób postępowano w przypadku stwierdzenia obecności takich kości w próbce zawierającej np. jedynie kości czaszek i pasów barkowych leszczy bez domieszki kości innych ryb.
Zarówno kości, jak i łuski były poddawane wstępnym, specjalnym zabiegom oczyszczającym w celu uzyskania lepszej przydatności materiału wykopaliskowego do oznaczeń.
Ciężar wszystkich kości we wspomnianych próbkach wynosił 2 254,230 g (Tabela 1), ciężar zaś kości oznaczonych do rodziny i gatunku ryb wynosił 1182,230 g, co stanowi 52,4%> całego ciężaru badanych kości. Wskaźnik ten oscylował w poszczególnych próbkach w dość szerokich granicach, bo od 10,0 do 100,0%. Kości nie oznaczone (1072 g — 47,6%) składały się prawie w 90% z kręgów ryb karpiowatych (przede wszystkim leszcza) oraz w 10% z żeber, destruktów lub szczątków kostnych, które ze względu na brak cech diagnostycznych nie nadawały się do określeń. W możliwości określania rodziny karpiowatych na podstawie kręgów utwierdza nas znany badacz W. D. Lebiediew3; jego zdaniem na podstawie kręgów można z dostateczną pewnością określić suma, szczupaka, (sandacza, miętusa oraz (wyodrębnić grupę ryb karpiowatych. Nasze badania dowodzą, że twierdzenie to można rozszerzyć na troć, okonia i jesiotra. Ze względu na brak kości i łusek innych gatunków ryb w naszym materiale wykopaliskowym (oprócz już wymienionych) należy z całą pewnością stwierdzić, że owe nie określone co do przynależności gatunkowej kręgi należały do rodziny ryb karpiowatych, a w olbrzymiej swej większości do leszcza.
Badany materiał łuskowy ważył ogółem 310,745 g (Tabela 2). Z tej ilości określono co do gatunków 178,655 g (57%). W poszczególnych próbkach ilość określonych łusek wahała się w granicach od 14,5 do 100,0%. Łuski nie określone 132,090 g — 42,5%) należały w całości do rodziny ryb karpiowatych, z olbrzymią przewagą szczątków łusek ciosy, a następnie leszcza.
* W. D. Liebiediew: Priesnowodnaja csetwtarttct* naja ichtiolami a ewropiejskoj czasti SSSR, Moskwa IM,
224