DSCF6214

W Żarach miały miejsce dwa prowokacyjne wystąpienia ze str_0n osób pochodzenia żydowskiego, które publicznie wznosiły okrzyj! „bić Żydów”.

- Niektóre „argumenty” rozpowszechniane w kraju przez zwol^ ników Izraela zostały niewątpliwie zaczerpnięte z zagraniczny^ audycji radiowych i artykułów prasowych. Inne (np. ocena po_st_a wy społeczeństwa polskiego i reakcja na przemówienie tow. Q₀. mułki) są dziełem syjonistów zam. [ieszkałychj w Polsce. Pewn_e komentarze i opinie rozpowszechniane były równocześnie w krę. gu różnych redakcji i środowisk, co wskazuje na ścisłe powiążą, nia osób o poglądach syjonistycznych i możliwość szybkiego dotarcia przez nich do społeczeństwa.

III. NIEKTÓRE UWAGI I WNIOSKI

- Zgodnie z zaleceniami kierownictwa MSW jednostki operacyjne służby bezpieczeństwa w kraju uruchomiły posiadane źródła informacji.

Dopływ informacji sytuacyjnych był w zasadzie zadawalający, jednak były to najczęściej informacje potwierdzające już zaistniałe fakty wrogich wypowiedzi czy innych wystąpień. Uwidocznił się dość ostro brak informacji źródłowych o zamierzeniach elementów syjonistycznych w poszczególnych fazach rozwoju konfliktu.

Na terenie Warszawy zapewniono pomyślnie dopływ informacji ze środowiska TSKŹ i ZRWM. Natomiast słabe rozpoznanie posiadamy wśród osób demonstrujących proizraelskie postawy, zatrudnionych na eksponowanych stanowiskach w prasie, radio, telewizji, wydawnictwach, w instytucjach naukowych, administracji państwowej i gospodarczej.

Jednostki służby bezpieczeństwa w Krakowie, Łodzi i Szczecinie nie posiadają odpowiednich źródeł informacji wśród syjonistów skupionych wokół TSKŻ i ZRWM.

Przyczyną tego min. jest zbyt wąska grupa pracowników operacyjnych zajmujących się tym problemem oraz fakt, że w zasadzie ogra niczano pracę do rozpracowania konkretnych figurantów spraw.

- Na uwagę zasługuje patriotyczna postawa obywateli polskich, którzy w wielu przypadkach samorzutnie informowali służb? bezp. o prowokacyjnym zachowaniu się syjonistów. Dopływ inf°^r'

macji sytuacyjnych był ułatwiony, gdyż syjoniści pod wpływem sukcesów Izraela często oficjalnie demonstrowali proizraelskie i antypolskie postawy.

-    Wystąpiły równocześnie trudności w potwierdzeniu niektórych sygnałów o demonstrowaniu przez syjonistów proizraelskich postaw. Świadkowie tych faktów nie wierzą często w skuteczność naszych działań i obawiają się, że mogą mieć kłopoty w pracy w wypadku ujawnienia, że oni poinformowali nas o wrogich wystąpieniach.

-    Zamieszczane w codziennych informacjach przykłady wrogich wystąpień były niejednokrotnie spóźnione ze względu na potrzebę ich potwierdzenia. Wiele osób, które ujawniły wrogą postawę w okresie konfliktu na Bliskim Wschodzie nie było dotychczas w zainteresowaniu służby bezpieczeństwa;

-    w ramach współdziałania Dep. I, II, IV dostarczały interesujące materiały, z których wynika, że posiadają one dotarcie do osób z tego środowiska. Zachodzi więc konieczność ściślejszego współdziałania na tym odcinku. Należy zaznaczyć, że dopływ informacji ze służby mundurowej MO o postawie społeczeństwa był znikomy ;

-    wyłania się konieczność rozbudowy sieci t[ajnych] współpracowników], która w określonych warunkach zagwarantowałaby nam właściwy dopływ informacji o wrogich grupach i środowiskach;

-    skorygowanie kierunków pracy Dep. III w zakresie zwalczania działalności syjonistycznej wymaga wzmocnienia zespołów operacyjnych zarówno w centrali jak i w niektórych jednostkach wojewódzkich (Wrocław, Kraków, Łódź, Warszawa m. i Szczecin);

-    wystąpić z inicjatywą powołania specjalnej komisji rządowej dla wypracowania programowych założeń produkcji specjalnej na wypadek „W”;

-    spowodować sprawdzenie planów MOB[ilizacyjnych] poszczególnych resortów w wielo-wariantowych ćwiczeniach.

***

Konflikt na Bliskim Wschodzie wykazał, że większość obywateli polskich narodowości żydowskiej, w tym członków partii zajmujących odpowiedzialne stanowiska w instytucjach frontu ideologicznego i gospodarki narodowej - opowiedziało się przeciwko stano-

289