DSCN2368 (3)

Naczynia chłonne głowy

Naczynia chłonne głowy (o szyjnych mowa była wyżej) dadzą się ująć w trzy zasadnicze pasma: twarzowe, zażuchwowe i potyliczne, albo zamałżowinowe (ryc. 222).

1.    Pasmo twarzowe (tractus facialis*), towarzyszące ż. twarzowej, prowadzi chłonkę z okolicy czoła (tractus frontalis*) i nosa, jak również z zewnętrznych odpływów zębów; naczynia tego pasma uchodzą do węzłów podżuchwowych.

2.    Pasmo zażuchwowe (tractus retromandibularis*; na ryc. 222 nie oznaczone) towarzyszy żż. skroniowym powierzchownym i w ich przedłużeniu ż. zażuchwowej. Wychodzi ono z okolicy ciemieniowej, z przedniej i środkowej części okolicy skroniowej, z ucha zewnętrznego, tylnej części okolicy czołowej i z okolicy oczodołowej; przyjmuje ono również naczynia chłonne z okolicy przyuszniczo-żwaczowej, wewnątrz zaś i poniżej ślinianki przyusznej łączy się z naczyniami głębokich okolic twarzy i dochodzi do węzłów przyuszniczych, policzkowych i wreszcie do węzłów szyjnych górnych głębokich.

3.    Pasmo potyliczne albo zamałżowinowe (tractus occipitalis* s. retroauricularis*) zbiera chłonkę z okolicy potylicznej oraz z tylnej części okolicy skroniowej. Jego składniki w swym dalszym przebiegu towarzyszą ż. potylicznej oraz ż. usznej tylnej i za pośrednictwem węzłów potylicznych i zamałżowinowych dochodzą do głębokich węzłów szyjnych górnych oraz do węzłów szyjnych powierzchownych.

Streszczenie

Na głowie odróżnia się: 1) węzły potyliczne i 2) zamałżowinowe (nodi lymphatici occipitales et retroauriculares), do których jako naczynia doprowadzające kierują się drogi chłonne z okolicy potylicznej oraz z części tylnej okolicy skroniowej; naczynia odprowadzające wiodą głównie do węzłów szyjnych głębokich, częściowo również do powierzchownych; pierwsze układąją się wzdłuż ż. szyjnej wewnętrznej, drugie leżą w górnej części trójkąta szyi bocznego; 3) węzły przyusznicze i 4) policzkowe (nodi lymphatici parotidei et buccales), do których doprowadzają naczynia chłonne ze środkowej i przedniej części okolicy skroniowej oraz z części twarzy, górnej części gardła i podniebienia; naczynia odprowadzające kierują się głównie do węzłów szyjnych głębokich. Do węzłów głowy zalicza się również węzły 5) podżuchwowe (nodi submandibulares) oraz 6) podbródkowe (nodi submentaleś), których naczynia doprowadzające drenują wargi, nos, policzki, a zwłaszcza język i zęby. Naczynia odprowadzające wiodą do węzłów szyjnych głębokich.

Do węzłów szyjnych należą: 1) węzły szyjne przednie (nodi lymphatici cermcales anteriores: infrahyoidei, prelaryngealis, pretracheales, paratracheales, suprastemaleś), których naczynia doprowadzające drenują trzewia szyi; 2) węzły szyjne powierzchowne (nodi cermcales superficiales)_t które zbierąją chłonkę z potylicy oraz karku i odprowadzają głównie do węzłów nadobojczykowych, skąd kieruje się ona dalej do węzłów szyjnych głębokich i pnia szyjnego; oraz 3) węzły szyjne głębokie (nodi lymphatici cermcales profimdi); są one ostatnimi stacjami filtracyjnymi prawie całej chłonki głowy i szyi; ich naczynia odprowadzające wytwarzają pień szyjny (truncus iugularis), uchodzący do kąta żylnego.

Naczynia i węzły chłonne kończyny górnej

Układ chłonny kończyny górnej, podobnie jak głowy i szyi, obejmuje węzły chłonne oraz przynależne do nich naczynia.

Węzły chłonne. Węzły włączone do układu chłonnego kończyny górnej grupują się głównie u nasady kończyny — w jamie pachowej; do nich uchodzą: 1) wszystkie naczynia chłonne kończyny górnej, 2) naczynia ściany klatki piersiowej (i opłucnej ściennej) i części nadpęp-kowej ściany brzucha oraz 3) naczynia okolicy grzbietowej tułowia.

460