DSCF5074 (3)

reprezentując pośredni etap w

i    Switezi — ku prostocie, prymitywizmowi i naiwności zarówno Lilij jak

i Powrotu taty. Obie ostatnie zajmują stanowisko szczytowe, analogiczne do pozycji Świtezianki w szeregu ballad, reprezentujących pierwszy kierunek. Obie są końcowym etapem w drodze Mickiewicza ku prostocie . i naturalności naiwnego na świat spojrzenia: Lilie — jako stylizacja na ■prymityw ludowy, a Powrót taty — jako wyraz dążenia do prymitywizmu ■dziecka⁴⁶.

6. BALLADA „Z PIEŚNI GMINNEJ"

Wątek Lilij zgodny jest w najogólniejszych zarysach z rozwojem fabuły w dumach, opartych na motywie niewierności małżeńskiej⁴⁷. I tu, i tam węzeł akcji splata się wskutek zdrady, a finał doprowadza do kary. Wina i kara — oto sprawa główna w problematyce, jaka się rysuje poza każdym ukształtowaniem tego schematu fabularnego.

⁴⁶    Por. Kleiner, Mickiewicz, t. I, s. 303.

⁴⁷    Takich np. jak Góreckiego, Mścisław i Halina, „Rozmaitości¹¹, [Lwów], 1820, s. 183, Szczepańskiego, Zdziesław i Halina, „Pamiętnik Lwowski”, 1819, t. I, s. 145—152, Niemcewicza Alondzo i Helena, czy Lisieckiego duma w wierszu: Poeta w fabryce broni, „Tygodnik Polski”, 1820, t. II, s. 193—200.