DSCN2499

Ochrona dóbr osobistych i prywatności a kształtowanie wizerunku Policji 141

żającego traktowania albo karania" to powtórzenie bardzo stanowczych zasad prawa międzynarodowego, europejskiego (zarówno Unii, jak i Rady Europy)¹¹ oraz wreszcie - odpowiednich rozwiązań, zarówno Konstytucji¹², jak i prawa karnego. Warto zauważyć, że już szczególnie nonsensownie brzmi skierowany do policjanta sformułowany w § 4 zakaz „nieludzkiego lub poniżającego [...] karania". Twórca zasad zdaje się nie zauważać, że policjant nie ma prawa karać nikogo, aczkolwiek może wymierzyć mandat. Nie mogąc nikogo karać, nie może też karać w sposób „nieludzki lub poniżający". Nie ma jednak policjant prawa oceny, czy wymierzona przez sąd kara jest nieludzka bądź poniżająca. W licznych przepisach Zasad Etyki Zawodowej Policjanta zwraca się uwagę na potrzebę zachowania dyskrecji i taktu (§ 9,10,13,20). Nie sposób negować ważności stwierdzeń nakładających obowiązek „dyskrecji", ale nie sposób oprzeć się wrażeniu, że twórcom Zasad chodziło nie o dyskrecję, a o tajemnicę chronioną ustawą z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych¹³ oraz odpowiednimi przepisami Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw.

¹¹ Zakaz stasowania tortur, zakaz traktowania okrutnego, nieludzkiego i poniżającego

_'_I_*    '-----i.j-.;.,    ahcnlnhw i nip