DSCN6594 (2)

danych miejsc w celach turystycznych. Na przykład San Francisco może być symbolizowane przez produkty żywnościowe: turystę, jedzącego kraby i chleb czosnkowy na Fisherman’s Wharf, ogarnia przekonanie, że zanurza się w klimacie tego miasta. Drugi rodząj symbolicznej reprezentacji dąje się zauważyć w niektóiyeh plakatach reklamujących podróże. W roku 1968 United States Travel Service, prowadząc kampanię w celu przyciągnięcia turystów z Europy, rozpowszechnia! plakat przedstawiąjący dwóch kowbojów jadących konno przez pustynię. Nad ich głowami na niebie umieszczono duży napis: USA. Kryje się za tym idea, że kowboje stanowią symbol Stanów ^jednoczonych. Wydaje się, że przykładaliśmy zbyt wiele wagi do różnic między tymi dwoma typami symbolizowania, posuwając się aż do tego, by rozważania poświęcone symbolom dotyczyły jedynie tego drugiego, egzemplifikowanego przez plakaty podróżnicze. Pomiędzy tymi typami istnieją jednak podobieństwa. Jak sugerują oba przykłady, symbolizowanie w turystyce nie polega na zwykłym odcięciu jakiejś części w celu przedstawienia całości. Wiele uwagi poświęca się wybraniu jakiejś części z większej całości; wybór ograniczany jest do widoków, które są wyraźnie oznaczone ze względu na swoje własne walory: Fisherman’s Wharf, San Francisco, kowboje amerykańscy.

Analiza widoków i oznaczników wyjaśnia strukturę turystycznego symbolizmu. Turystyczny symbolizm jest skonwencjonalizowaną sekwencją przekształceń „widok -> oznacznik -> widok”. Tak więc Empire State Building to widok służący jako symboliczny oznacznik dla zwiedzających Manhattan; Statua Wolności stanowi widok będący symbolicznym oznacznikiem Stanów Zjednoczonych. Do symbolizacji może dojść na oczach zwiedzającego; na przykład w Paryżu turysta, wchodząc 202

na wieżę Eiffla, korzysta jednocześnie z czegoś, co jest częścią tego miasta. Przekształcenie to można przedstawić w następującym diagramie:

PRZEDSTAWIENIE MENTALNE

Widok    —>    [Oznacznik    —»    Widok]

lub

Rzeczywista -> [Symbolizuje    —» Paryż]

wieża

Eiffla

W sytuacji, kiedy wieża Eiffla stanowi symbol Paryża umieszczony na plakatach reklamujących podróże lub na okładce przewodnika książkowego, diagram przedstawia się następująco:

PRZEDSTAWIENIE OBRAZOWE [Widok    Oznacznik]    —>    Widok

lub

[Rzeczywista —>    Symboli    —|    Paryż

I wieża    wieży |

W pierwszym przekształceniu symboliczny oznacznik to przedstawienie mentalne (można je nazwać ideą lub odczuciem Paryża), w drugim natomiast jest to wizerunek materialny, obraz wieży Eiffla stanowiący reprezentację Paryża. Należy więc stwierdzić raz jeszcze, że zdroworozsądkowe rozróżnienia pomiędzy „subiektywnym" a „obiektywnym” nie są ani „naturalne”, ani pomocne w analizie strukturalnej informacji turystycznej.

Biorąc pod uwagę omówione przekształcenia oznacz-nika w widok, można stwierdzić, że atrakcja turystyczna to plastyczna forma; jej ostateczny kształt, trwałość jaką uzyskuje, są - tak jak w wypadku znaku