DSCN6881 (3)

\w

Marin Brykowkti

Szczególnie charakterystyczny jest układ przestrzenny tych kościołów. Są to kościoły trzynawowe, halowe, o filarach ośmiobocznych dźwigających sklepienia źaglastc: gwiaździste, żebrowe w nawach głównych, a kryształowe w nawach \ bocznych. Wnętrza wysmukłe, jasne, oświetlone dużymi oknami, posiadają rów* 9 noważne kierunki widokowe. W przeciwieństwie do hal czeskich, zastosowano

f

0    10 M

1 -1_I

8. Schematy sklepień kryształowych: a. Gdańsk, kościół N. M. Panny, b. Gdańsk, kościół św. Katarzyny, c. Gdańsk, kościół św. św. Piotra i Pawła, d. Wilno, kościół bernardynów, e. Kętrzyn, kościół par., /. Łomża, kościół par., g. Barczewo, kościół par.7 h. Olsztyn, kościół par. (Opr. autorka) ^

arkady międzynawowe. Sklepienia żebrowe i kryształowe nie różnią się w rysunku, którego ośrodkiem jest ośmioramienna gwiazda. Podział na poszczególne przęsła zatraca się dzięki zastosowaniu rozdrobnionych wysklepek, mimo to drut jarzmowy jest konsekwentnie wyprowadzony i nie przerwany. Także drut przewodni zastąpił wcześniejsze a charakterystyczne na tym terenie żebro. Cechy te 250 świadczą, że sklepienia kryształowe hal gdańskich nie są importem obcym, lecz