DSCN7062 (3)

118

118

Już kozak drogi do drzewa miał mało, Kiedy w gęstwinie jeszcze się zaśmiało. Teraz, bezpiecznie, szukaj go z latarnią! as Dokoła pusto: wszystko się ściszyło, Jakby lirnika ni liry nie było,

I kwiat, gdzie siedział, wstał już między Stał Ukrainiec i w długim podziwie Po razy kilka nabożnie się żegnał:

240 Jeśli to szatan, żeby go krzyż przegnał: Jeśli szpieg, w starca przebrany kłamliwie, Żeby mógł znowu dostać go do rękuL Lecz gdzie go śledzić, że tak wkoło głucho! Ukląkł, przyłożył do mogiły ucho:

345 Tentnienie konia słychać w ziemi stęku. Ha! myśl szczęśliwa kręci się po głowie: Oko najlepiej z tego dębu powie.

Wstał; ale jeszcze uchem wiatru schwyta! Raz jeszcze okiem gęstwiny zapytał — ssę I pod mszystemi zniknął gałęziami:

Tu pika błyszczy, kołpak czerwienieje,

A tu, po dębie, coraz bliżej wierzchu, Gdzieniegdzie gałęź szełeśnie czasami; —

Aż oto razem postać zajaśnieje,

Gdzie sam szczyt drzewa tonie w ogniach zut

zap«<

>30 »Trza go nauczyć, choć to siwa głowa!

#Niech dla weselszych swoje żarty schow

Lino okrąża po polu szerokimi.

Zawsze w pustynie czczości watro! p Ani kurzawy po drożynie dziada.

* jak tylko zajrzeć, wokoło tumany,

| Snują się jary, wstają w piątrach wzgórza;

I Śród nich gdzieniegdzie lasek się zachmurz;

Błyszczy dnia resztą dach zamku blaszany; L Błyszczy na prawo Dniepr dołem rozlany.

W błędnej z tysiącznych węzłów plątaninie Liczne się drogi na lewo rozbiegły:

| To skrętnym wężem pełzną po wyżynie,

| To się, jak wstęga, snują po równinie, pi®Ti> w paszczach jaru giną niespodzianie, — | Aż razem znikną w dalekim tumanie.

Tak tu wyraźny ten widok rozległy, i Że zliczysz wszystkie przydrożne figury;

A oczy lepsze dostrzec nawet mogą:

IM Gdzie jaki żebrak ciągnie którą drogą,

| Gdzie koło błyska pośród pyłu chmury.

1 A dnia ostatkiem zachód pozłocony, f Pocieniowany łotnemi obłoki,

! Jest jak zwierciadło tej ponętnej strony, pZ każdym jej cieniem, z wszysłkiemi uroki!

Kogoż ten widok, kogo nie zachwyci ? Kiedy, nad otchłań pognębienia wzbici, Krążymy po niej spojrzeniem wpól-bożem,

Łk ... .____ *    1

Darmo Nebaba wodzi orlim wzrokiem Nad różnolistnym gęstych paszcz obłokiem, M

w. 263 Wśród nich gdzieniegdzie lasek się zachmurza sek wygląda jak chmura.

la-