DSCN7072 (2)

620 »A my na górę przed siebie ruszamy.

»Ciemną noc równie obu wojskom sprzyja, »DaIej na góry, gdzie przeprawa czyja!«

Już się wypuścił: aż tu jednym razem Burzą wojenną powietrze zawrzało;

625 Ryknięto w trąby, brząknięto żelazem, — Blade się łuno po nocy rozlało,

I gradem śmierci w okrąg zaświstało. Spojrzał Nebaba i wstrzymał się w biegu, — Tak go gwałtowne objęło zdziwienie;

63o Polacy stoją na oboim brzegu

I ślą ku niemu ogień bez przestanku;

A on się widzi w płomienistym wianku. »Zdajcie się, zdajcie! kornym przebaczeniek Na wszystkie głosy Polacy wrzasnęli.

635 Patrzą po sobie Kozacy zdumieli.

Lecz wódz nie daje do myślenia chwili,

Więc ich przykładem i mową posili:

»Nic to, nic, bracia! damy ład wszystkiemu, »Zaraz tu wszystkich popędzimy w bagno.

640 »W sercach im zatknąć broń, której tak pragną »Nic to, nic, bracia; huknijcie po swemu!«

18.

Czy duch, co lubi wspierać ludzi zbrodnie, Śród nocy, piekła podniósł im pochodnię I do ich serca zagrał swą muzyką,

646 Źe takie grzmoty ryknęły tak dziko,

w. 638 Nic to, nic. bracia! damy ład wszystkiemu — i robił porządek, damy sobie radę.

i A na świat ciemny, na sklep nieba cały,

^ Tak niezwyczajne błyski się rozlały?

[ Grobowa cichość nastała po wrzawie: i I oba wojska, w posągów postawie, bZ bezwładną ręką, opuściwszy bronie,

I Oczy ku jednej obrócili stronie,

1 Jakby na karku nikogo nie mieli:

[ I wkrótce dziwniej, niż wprzódy, huknęli.

19.

I Jakaż nagłego postrachu przyczyna ?

• Była to właśnie okropna godzina,

I Kiedy wpadł Szwaczka na zamek dobyty,

I A pożar zaczął trawić .jego szczyty.

I Z jaką radością przyjmie konający I Cudem odkrytą zbawienia nadzieję, m Z taką Nebaby wojsko wieść przyjęło,

I Ze ich pożarem zamek już goreje.

»Ót i przypadek sprzyja nam niechcący!

1'TTIeraz się szczerze weźmijcie za dzieło.

K»Niebo, mołodcy, niebo nam pomagał p»Jeszcze godzina i stała odwaga,

I »A na złość liczbie wyjdziemy zwycięsko! s ^Patrzcie, jak jedną strwożeni już klęską!

I »Hej, dwóch najżwawszych na lepszych rumakach i fSkoro staniemy na tym góry grzbiecie, m »Pokłon do zamku od nas poniesiecie! o »Niechaj tam pomną o braciach kozakach!

* A teraz, kiedy Lach się trzyma słabo,

•Dalej, mołodcy, dalej za Nebabą!«