DSCN8044

MSBM

Pmciąitnb lewej komory

W przypadku i słotnego IV Ił równic/, mogą wystąpić cechy przed.y/eoia. 1'mlnbnir j.ik w przypadku RVH, ohr.cz przeciążeniu wynika z zaburzeń u    \ /.u jj _w pr/crotniętc) kotnor/e. Jest on jednak, jak można się

-jwkJ/k w.u, inny od stwierdzane go w RVH. W LVH z przeciążeniem występuje wklęsłe ku dołowi obniżenie odcinka ST oraz asymetryczne, odwrócone /•>!.unki I w odprowadzeniach przedsercowycb od Vą do V₆ (Rycina 14-19). w prawokomorowych odprowadzeniach przed sercowych widać zmiany Udace lustrzanym odbiciem tych zmian: wklęsłe ku górze uniesienie odcinka ST oraz dodatnie, asymetryczne załam ki T (Rycina 14-20). Uniesienie ST w odprowadzeniach V2-Vj może wynosić od I do 3 mm, a niekiedy nawet więcej.

OiiyC/f

WKlfM ku dolowł

.....    Rycina 14-19: Odprowadzenia V₄ do V₆.

Rycina 14-20: Odprowadzenia V] doV₃.

V,doV₃ Wklpsie ku fjńf/o

UnłNwnłc odcinka 8T

Najwainiijszt* iln zapamiętania: Obra/ prmi^/rnia \t*si najwu^s/^ w odpro wadzer»iac1» z najwyższym i najglęt>sr.yni /<■'; >■    • ■ (}RS. Innymi

słowy, jeśli /.itamek S w V* ma 15 mm, a w V j ma 20 mm, to najwyuzc uniesienie odcinka ST wystąpi w odprowadzeniu V) (Rycina 14-21). Odwrotnie, jeśli w odprowadzeniu V) zalamck R ma 20 mm wysokości, a w V₆ - 15 mm, lo obniżenie odcinka ST powinno być największe w pierwszym z tych odprowadzeń. Pomyśl o tym w len sposób: im wyższy lub głębszy zalamck, tym większe jest przeciążenie.

Rycina 14*21: Uniesienie i obniżenie odcinka ST