150

Przerost lewej komory serca    153

2. Jakie są ogólnie uznane charakterystyczne cechy EKG w przeciążeniu objętościowym?

Elektrokardiogram w odprowadzeniach iewokomorowych wygląda prawidłowo z wyjątkiem głębokich zalamków Q, wysokich załamków R i wysokich spiczastych za-łamków T; mówiąc inaczej — EKG wygląda tak, jak gdyby prawidłowe odprowadzenia V5 i V6 zapisać przy podwójnym wzmocnieniu.

Uwaga: Taki obraz przeciążenia objętościowego nie sprawdza się w warunkach klinicznych, gdy przeciążeniu towarzyszy uszkodzenie miokardium, jak we wszystkich nabytych chorobach serca.

EKG 67. Ten elektrokardiogram, zapisany przy podwójnej szybkości przesuwu papieru, pochodzi od 3-letniego dziecka ze średniej wielkości ubytkiem w przegrodzie międzykomorowej. W pediatrii często zapisuje się EKG przy przesuwie 50 mm/s. Wysoki zespół QRS i głęboki załamek Q w odprowadzeniu V5 są charakterystyczne dla objętościowego przeciążenia lewej komory, spotykanego we wrodzonych wadach serca. Brak głębokiego lewo ko morowego załamka S w odprowadzeniach V3« i V1 sugeruje przeciążenie obukomorowe.

3. Który z objawów przeciążenia rozkurczowego, stwierdzanych w odprowadzeniach V5 i V6, jest najpewniejszy we wrodzonych wadach serca: głęboki Q, wysoki R, czy wysoki T?

Głęboki załamek Q. Wysokie załamki R i T występują rzadziej niż głęboki załamek Q.

Uwaga: a) Głęboki załamek Q w odprowadzeniu V6 (co najmniej 2 mm) u chorego z otworem międzyprzedsionkowym sugeruje wadę poduszeczki wsicrdziowej z objętościowym przeciążeniem lewej komory z powodu fali zwrotnej mitralnej. b) Ogólnie — im większy jest stosunek przepływu płucnego do systemowego, tym głębszy jest załamek Q w odprowadzeniu V6.