DSCN8110

414

18 • SWIE2Y ZAWAL MIĘŚNIA SERCOWEGO

PM Zawał przednio-przegrodowy

mm—~

EKG 15-1 Ten zapis przedstawia klasyczny obraz zawału przednio-przegra* iłowego. Widzisz znaczne, płasko przebiegające uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach V₍ do V₄, które jest typową cechą tego zawału.

Występuje również minimalne uniesienie odcinka ST w odprowadzeniu aVL. wskazujące na zajęcie przez zawał również fragmentu górnej części ściany bocznej (ściana „wysoka boczna"). Uniesienie to wiąże się z lustrzanym obniżeniem odcinka ST w odprowadzeniach II. III i aVF. Zwróć uwagę, że zmianę lustrzane pojawiają się zazwyczaj jako pierwsze (u lego pacjenta w kolejnych zapisach widać było wyraźne uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach I i a VI, wskazujące na zajęcie ściany bocznej). W odprowadzeniach I i V₆ widać niewielkie obniżenie odcinka ST. które może wynikać z niedokrwienia w tych obszarach. Pamiętaj, że w zawale przednio-przegro-dowym w tych odprowadzeniach nie występują zmiany lustrzane. 1 akie odprowadzenia muszą być położone pod kątem 180° w stosunku do danego obszaru. W przypadku zawału przednio-przegrodowego odprowadzenia rejestrujące takie zmiany musiałyby być położone z tyłu, po prawej stronie klatki piersiowej, gdzie zazwyczaj nic umieszcza się żadnych elektrod.

Zrozumienie zasady powstawania zamian lustrzanych jest niezwykle ważne. Przestudiuj to dokładnie. Raz jeszcze powtórzmy, że elektroda rejestrująca zmiany lustrzane musi być położona pod kątem 180' w stosunku | do danego obszaru i znajdować się w tej samej płaszczyźnie. Odprowadzenia kończynowe i przedsercowe nie mogą rejestrować zmian będących | lustrzanym odbiciem, ponieważ leżą w płaszczyznach położonych pod kątem 90° względem siebie. Przyczyną obniżenia odcinka ST w odprawa-| dzeniach, w których nie może być widać zmian lustrzanych, jest ujemny [ potencjał obszaru niedokrwienia.

EKG 15-2 Uniesienie odcinka ST w tym zapisie, które jest widoczne w odprowadzeniach V| do V). sprawia, że możemy mówić o zawale przednio--przegrodowym. W odprowadzeniach V₂ do Vj zaczynają tworzyć się za-lamki Q. a w odprowadzeniach V | do V₄ widać głębokie ujemne zalamki T. Widoczny tu zawal rozpoczął się kilka godzin przed przybyciem pacjenta do izby przyjęć.

Zwróć uwagę na wygląd zatamków T u tego pacjenta i w innych zapisach w tym rozdziale. Zauważysz, że w większości, jeżeli nic we wszystkich odprowadzeniach, w których widać zmiany, występują symetryczne zalamki T. Jak wspominano we wcześniejszych rozdziałach, symetryczne zalamki T świadczą o patologii. Jeśli widzisz taki obraz, powinieneś zacząć się zastanawiać. z jaką patologią masz do czynienia i jaki proces kliniczny może występować u pacjenta. Niekiedy zalamki T są jednak symetryczne z natury . W ustaleniu tego pomoże Ci wcześniejszy zapis EKG. Musisz jednak zachowywać czujność, jeżeli widzisz symetryczne zalamki T w zapisie EKG.

Jest to także dobry moment, aby przypomnieć o odcinku ST. w zawale uniesienie odcinka ST jest zazwyczaj poziome, skośne ku górze bądź wypukłe ku górze. Jeśli masz z tym problemy, wróć do Rozdziału 14 i powtórz go dokładnie, zanim przejdziesz do dalszego materiału. Wszystko to musi być dla Ciebie oczywiste, gdy będziesz analizować EKG. w który ch mogą występować cechy AMI.

EKG 15-3 Ten zapis także przedstawia zawał przednio-przegrodowy. Widać uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach V) do V₄ i zalamki Q w odprowadzeniach V₂ do V₄. Odwrócone, symetryczne zalamki T w odprowadzeniach V₅ do V₆ odpowiadają strefie niedokrwienia przylegającej do obszaru zawału. Zwróć również uwagę na słabą progresję zatamków R w odprowadzeniach przedsercowych, która wynika ze spowodowanej zawałem utraty wektorów skierowanych do przodu.

Czy widać również zawał ściany dolnej? Nie. Zwróć uwagę, że na początku zespołu QRS w odprowadzeniach znad ściany dolnej znajduje się mały załamek R. Ujemne wychylenie zespołów nie wynika zatem z przebytego zawału, a raczej z bloku przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa.

W odprowadzeniu Vi widać też zmiany odpowiadające niepełnemu blokowi prawej odnogi pęczka Hisa (RBBB). Dodatkowo wy stępują cechy powiększenia lewego przedsionka oraz nieswoiste zmiany ST-T, polegające na spłaszczeniu tej części zapisu w odprowadzeniach znad ściany dolnej i boomy.