DSCN9057

Michał Przybył

PLECAK - MONOGRAFIA PRZEDMIOTU

Czym jest plecak, każdy wie. Wie, gdyż (bez większego ryzyka można sformułować takie stwierdzenie) każdy go widział, a nawet nosił na swoich plecach. Plecak jest zatem przedmiotem wszechobecnym, a może i uniwersalnym - zarówno w sensie czasowym, jak i przestrzennym. Aby jednak nie było żadnych wątpliwości co do specyfiki przedmiotu będącego „bohaterem” niniejszej pracy, przywołam definicję czy też krótką jego charakterystykę (iSłownik języka polskiego):

„[...] torba z grubego płótna, zwykle impregnowanego, umocowywana na plecach za pomocą rzemyków lub taśm parcianych, służąca do noszenia rzeczy potrzebnych podczas wycieczek, wędrówek, wspinaczek, przemarszów wojsk itp.”

Opis ten, choć skupia się przede wszystkim na materialnym aspekcie plecaka (sposobie jego wykonania, materiału, z którego został zrobiony), akcentuje też jego główną cechę, a mianowicie praktyczność, użyteczność, „służalczość” wobec człowieka. Prostota tego przedmiotu, łatwość jego wykonania i jego samonarzuca-jąca się oczywistość sprawiąją, iż myślimy o plecaku jako o przedmiocie należącym do porządku natury B czymś, co było od zawsze, co towarzyszyło człowiekowi od zarania dziejów, od niemalże samego jego początku, czymś, co było jak gdyby jego dodatkowym organem. Jeśli przeniesiemy się, dzięki sile naszej wyobraźni, w odlegle nam prehistoryczne czasy, z pewnością ujrzymy pralu-