DSCN9081

cfłnMMłogłCrttc nup d/tom raitcnmc do otaum J^ ktorc ccchuic pr?ciwę£Bi*ic wyłmwo (np tah X.t. XV.2. XL.4: XLOL5.IUIX4VNajedeMM^NMift^ iMMb>wv)nH(po>aMe4la0lkk. Wyjątkowo prezentuje s»ę naczynie z. rwka odpływowa i mc^kroana tfopM (XXXV,2 i kfpwdkoK iceCb <> l»g> c/nc po/wlaya pr/ypuŁ/r/ac że mamy tu dbcnmcma znaśfodowmctwcm wbti laaw^wwyct.

Minimum d/acwięć    odmiany Ic wyro/nui płasko KXt> br/cg Stwierdzano

I ;c wy łącznic w zespołach z 2 poi XIII w. łdeałyczniaePyktBap MczyaAlM^firoiit K w odmianie Id (ap ub XLVI1.4. LXXI1.5.10) Niceo pażmej, bo w warstwie /.końca 1 poi I XIV u zarejestrowano najstarszy / czterech egzemplarzy dzbanów odmiany Ic. o I profilowanych. ostro akcentowanych wylewach (lab XXXVJ,8) W tym samym czasie łub ^ 1 mewiete późntej. pojawiają się rzadkie dzbany odnuany If, z pewnością użytkowane jeszcze I w początkach XV w. Wyróżnia je cienkościenność i bardzo dobre przygotowanie masy I garncarskie) Jedno z pięciu naczyń by ło całkowicie polerowane.

Ddxan> typu 2 charaktery zuja krótkie, "kołnier/owaie'' wylewy będące przedłużeniem ^,ll lejkowato rozchylających się szyjek (tyc. 12). Wsayskie wyróżnione odmiany 2a (np. tab vmiO:xn.4>$:XXXVL5;XLU; XLVH.3). 2b(np tab.LVDU)i2c(np tab. X,2;LIIU1;

LXTV.9) mają identyczne datowanie zamykające się w granicach pomiędzy końcem XIII a co

Bardzo charakterystyczne kształty mają nieliczne (min. 7 naczyń) dzbany sklasyfikowane w typie 3. Cechuje je wydłużony, "kołnierzewaty” wylew, zakończony u

rz, a najmniej przełomem XIV i XVw., oraz średnice wylewów 8-12 cm. Zewnętrzne powierzchnie [ dwóch spośród 35 naczyń odmiany 2a były polerowane. Odmiany 2b i 2c reprezentowane ąi    były odpowiednio przez minimum 12 i 7 dzbanów.

n*

i dołu‘'żeberkiem” oddzielającym good szyjki (np. tab. LIV,8; LIX,7). Forma i wielkość naczyń o    (średnice wylewów 8-9 cm) wykazuje podobieństwo do niektórych dzbanów kamionkowych

ch    produkowanych w Sicgburgu (por. typ S, tab. XX,8; LX,6; LXI,3). Przypuszczenie o

tii    naśladownictwie potwierdzać może datowanie. Dzbany typu 3 odkrywano wyłącznie w

iły «    kontekstach z 2 poi. XIV w., a więc w okresie masowego napływu kamionki siegburskiej. Co

\ najmniej trzy egzemplarze omawianego typu były polerowane. _ gn    W typie 4 znalazło się dziewięć dzbanów o cylindrycznych lub rozchylających się

mi lejkowato szyjkach, zakończonych lekko zgrubiałym brzegiem i pokrytych rzędami | dookolnych żłobków. Średnice wylewów wynoszą 9-12 cm (tab. III,2; LXVm,2). W trzech przypadkach stwierdzono występowanie dziobków. Jeden dzban był całkowicie polerowany.

,    ;i| Naczynia datowane są na 2 poi. XIV i XV w. Ukształtowanie górnych partii zbliżone jest do

typu 2 dzbanów o kulistych dnach.

Cylindryczne szyjki zakończone lekko pogrubionym brzegiem cechują również 21 dzbanów sklasyfikowanych w typie 5. Na osiemnastu z nich stwierdzono polerowanie , powierzchni. Odmiana 5a nawiązuje formą do typów siegburskich dzbanów kamionkowych z wydłużonymi, cylindrycznymi szyjkami i jest zapewne ich naśladownictwem (tab. LIV,3;

I LIX,5). Do odmiany 5b zaliczono trzy egzemplarze masywnych dzbanów. Dzbany typu 5 ^nie    datowane są na koniec XIV i początek XV w.

[ polerowaniem, ami amy

W typie 6 znalazły się tylko cztery naczynia o cylindrycznych szyjkach i wywiniętych [ na zewnątrz brzegach (tab. XXXII,9). Nieliczne zachowane egzemplarze uniemożliwiają I precyzyjne ustalenie chronologii. Jeden z dzbanów datowanych na koniec XIV w. był pokryty