DSCN4802 (2)

szczególnym wyeksponowaniem jego powiązań % z życiem Jezusa i Maryi, następuje taka oto apoaty*|2^|

Ergo, martyr, cum regina,

Matre Chnsti, a ruina Conservare nos featina Pia per suffragia.

Ut carnali, quo gravamur,

Compede sic absolvamur,

Ut soluti transferamur Ad caeli paiatia⁷⁴.

(A zatem, męczenniku, wraz z Królową, Matiu^ nas uchronić przed upadkiem przez święte wsparcie, abyśmy rnsuk uwolnieni od cielesnych więzów, które nas pętają, abyśmy wolni przeniesieni zostali do niebiańskich pałaców).

Inny wariant ostatniej strofy tego hymnu, pochodzeń z XV-wiecznego Missale zakonu joannitów, jeszcze wyraaM akcentuje eschatologiczny sens całej modlitwy:

Ut post cursum huius vitae Evadamus malum rite.

Christus dicat: huc venite,

Possidete gaudia⁷⁵.

(Abyśmy po biegu tego życia uszli szczęśliwie przed sieiaifl Chrystus rzeki: przyjdźcie do mnie i posiądźcie radość).

Przytoczmy na koniec fragment modlitwy do Jana Chrzciciela z XIV-wiecznego kodeksu oksfordzkiego kolegium śwJ Trójcy, łączący wiarę w moc Janowego wstawiennictwa s|H rarchiczną ideą Trina Sanctitas:

Salve, Joannes sancte, Baptista reverende,

Inter sanctos caeteros merito praeferende.

Post Christum et Mariam praecipue colende,

Pro nobis preces Domino iugiter impende*⁶.

(Witaj, Janie święty, czcigodny Chrzcicielu, godny wym—i—ia ponad innych świętych; po Chrystusie i Maryi godny sacaegótne, ca< nieustannie wznoś za nami modlitwy do Pana).

⁷⁴ AH 56, s. 210. ⁷⁶ AH 55, s. 211. ⁷⁴ AH 46, 8. 270.