DSC
47 resize

POSTAWA UNIKAJĄCA

ubogi stosunek uczuciowy lub wręcz obojętność wobec dziecka /chociaż pozornie może się wydawać wszystko w porządku/,

-    obcowanie z dzieckiem nie sprawia rodzicowi przyjemności,

-    ukryta bądź jawna beztroska, wręcz może być brak odpowiedzialności,

-    unikanie i ograniczanie kontaktu, zbywanie prób kontaktu ze strony dziecka,

zaniedbywanie dziecka pod kątem kontaktu psychicznego /chociaż potrzeby materialne mogą być zaspokojone/,

-    niekonsekwencja w wymaganiach,

lekkomyślność, czy wręcz obojętność wobec niebezpieczeństw; brak zainteresowania sprawami dziecka. Konsekwencje podobne do postawy odrzucającej.

POSTAWA NADMIERNIE CHRONIĄCA

1 tendencja do przedłużania niemowlęcych form opieki nad dzieckiem traktowanie dziecka jak dzidziusia/ przerost kontroli hamujący aktywność dziecka,

rozwiązywanie problemów i trudności za dziecko, niedocenianie jego możliwości,

niedopuszczanie do samodzielności,

bezkrytyczne podejście do dziecka,

przesadna opiekuńczość, pobłażliwość,

ograniczanie swobody,

- izolowanie od rówieśników,

przedstawianie świata jako zagrażającego

brak darzenia rozumną, odpowiednią do wieku swobodą.

Konsekwencje: dzieci tak wychowywane są społecznie niedojrzałe, podatne na frustracje, nieprzystępne, nieopanowane, pobudliwe, przede wszystkim mało samodzielne i mało odpowiedzialne, nie radzące sobie z problemami, mające niski (nóg wytrzymałości na sytuacje trudne, mogą być także nieśmiałe, niepewne, nie wykazu jące inicjatywy, mające problem z nawiązywaniem i podtrzymywaniem kontaktów społecznych.

POSTAWA NADMIERNIE WYMAGAJĄCA

liczą się potrzeby i oczekiwania rodziców, a nie możliwości dziecka, stawianie wygórowanych wymagań, narzucanie autorytetu i rządzenie dzieckiem, ograniczanie samodzielności i swobody,

-    dążenie do przyspieszenia rozwoju

•    nieuznawanie praw i możliwości dziecka,

stwarzanie sytuacji, w których wszystko co robi dziecko wymaga poprawienia i uzupełnienia, żaden rodzaj działalności nie satysfakcjonuje rodziców, w żadnym dziecko nie odnosi sukcesów.

Konsekwencje: poczucie niskiej wartości, zaniżona samoocena, brak wiary we własne możliwości, bunt sprzeciw przeciwko rodzicom, brak inicjatywy li tak nikogo nie zadowolę/....

\ POZYTYWNE POSTAWY RODZICIELSKIE.

POSTAWA AKCEPTACJI

przyjęcie dziecka takim jakim ono jest,

-    okazują uczucia,

•    kontakt jest przyjemnością, daje zadowolenie, znają potrzeby dziecka i je zaspokajają,

-    pozwalają na uczuciową niezależność.

POSTAWA WSPÓŁDZIAŁANIA

•    pozytywne zaangażowanie i zainteresowanie rozwojem, zabawą i pracą dziecka, nawiązywanie satysfakcjonującego kontaktu z dzieckiem,

-    wyjaśnianie, mobilizacja do samodzielnego zdobywania wiedzy.