DSC52

Specyfika obrazu rentgenowskiego i sposoby jego rejestracji

Teresa Katarzyna Różyło

Do powstania obrazu radiologicznego dochodzi wówczas, gdy wiązka promieniowania jonizującego emitowanego przez lampę rentgenowską przechodzi przez badany obiekt i jej właściwości ulegają zmianie na skutek interakcji z cząsteczkami tego obiektu. Część wiązki rtg docierająca do detektora promieniowania jest rejestrowana, a następnie prezentowana, co może odbywać się w formie analogowej lub cyfrowej. Zdjęcie rentgenowskie stanowi kombinację czarnych, szarych i białych obszarów. W radiologii nie posługujemy się jednakże takimi określeniami, dlatego obszary „czarne'* nazywane są przejaśnieniami i są to te części radiogramu, które powstały w miejscach, w których wiązka rtg nie uległa osłabieniu i w całości lub w większej części dotarła do rejestratora promieniowania. Natomiast obszary wyglądające jak „białe” to tak zwane zacienienia. Są to miejsca na radiogramie, w których nie doszło do rejestracji promieniowania.

I Ryc. 3.1. Opakowanie z filmem rentgenowskim do zdjęć zębowych. Kolejno widoczne warstwy to od lewej: foliowe opakowanie, folia ołowiowa, czarny papier ochronny, film rentgenowski, czarny papier ochronny i foliowe opakowanie.

ponieważ wiązka rtg nie dotarła do detektora ła osłabiona. Pomiędzy tymi krańcowymi wartości skala szarości odzwierciedla pozostałe elementy!^ nego obiektu, które w różnym stopniu dopmdj do osłabienia wiązki promieniowania. Możni m dzieć, że gdyby obiekty różniące się grubością, tg ścią i strukturą wewnętrzną nie dawały odmieni obrazów rentgenowskich, diagnostyczne zastosuj promieniowania X nie miałoby sensu.

Sposoby rejestracji obrazu rentgenowskiego: .

•    rejestracja analogowa,

•    rejestracja cyfrowa.

W radiografii analogowej (konwencjonalno!, otrzymywania obrazów stosuje się filmy rentger. -skie. Taki film składa się poliestrowej folii w b!c niebieskim lub zielonkawym, pokrytej z dwóch te emulsją zawierającą kryształy halogenku srebra zwi szone w żelatynowej matrycy.

Film do zdjęć wewnąt rzust nych znajduje się w je norazowym opakowaniu, które składa się z kii warstw (ryc. 3.1). Film jest bezpośrednio opalu*, ny w kopertę z czarnego papieru, który ma za zadr chronić go przed ekspozycją na światło. Po jednej sf nie filmu w opakowaniu znajduje się folia ahinaimw której rolą jest pochłanianie promieniowania rozp szonego i osłabianie wiązki rtg po jej przejściu pr-film, aby zredukować narażenie pacjenta na szkód* działanie promieniowania jonizującego. Wymieni® powyżej składowe są umieszczone w szczelnym pakowym lub kartonowym opakowaniu, którego m niem jest ochrona zawartości przed światłem widzii nym i zanieczyszczeniem śliną. Z uwagi na obecno folii metalowej opakowanie z filmem nie jest zbuk* ne w sposób symetryczny i tylko jedna strona jest U rowana do tubusa lampy rentgenowskiej (ryc. 3.2 i