DSC36 (2)

,_} -_nne do lamusa, ale nie

bohaterowie, zostały już    _zatracily całkowicie aktual-

wszystkie rozstrz> g    .

ność.    ,    .    ^przebrzmiałych    myśli wypowie    zia

Wiele rozsądnych    '    _idłoWOści    religioznawczych.    Sa-

uczony z ^^“^J^uterności zjawisk religijnych, a przez _m0 wysuwanie sprawy reg    praktycznie zastosowalne

to i ich przewidywało P    gnania, bo nie wywal-

uogólnienla ,csxze 'z, J? _{Tymczasem pionier re}li_gio.

znawstwa'porównawczego chciai widzieć swoje dziecię jako dy-

sceplinę nomotetyczną, tzn. ustanawiającą prawa, chociaż ściśle historyczna, a nie filozoficzną. W wyznaniach, w przedmowie do Natural Religion³¹ pisze zupełnie jak ktoś nam współczesny. „Na czvm ma polegać ta nauka? W pierwszym rządzie na starannym zebraniu wszystkich faktów religijnych, po wtóre — na porównywaniu religij z myślą o wydobyciu na jaw tego, co jest im właściwe, i tego, co dzielą one wspólnie ze sobą, po trzecie — na usiłowaniu wykrycia na podstawie zebranych dowodów tego, co jest prawdziwą naturą, początkiem i zamierzeniem wszystkich religij”.

Czyż nie mamy tu zarysowanych ostrymi konturami trzech zasadniczych działów religioznawstwa porównawczego: powszechnej historii religij, fenomenologii porównawczej przejawów życia religijnego ludzkości z typologią religij oraz ogólnej teorii . roligii na podstawie empirycznej? Ta ostatnia dziedzina, ogólna In-oria religu na podstawie empirycznej, to ulubiony przedmiot uczonego. C/ęsto do tego wraca. „Teologia teoretyczna albo, iak ją nazywają, filozofia religii (czytaj ogólna teoria religii — TM)

nawczej    T!*? ^    ^ale P» teologii porów-

z^tym p^frr:r„!r zⁿe°f^SyS,^tematyC2nym - ^T- Nie 5%

retycznej sprowadzi 'ten sam^rz^r “ * ^St°^{SUnku do te}°-filoiogii porównawczej w t,v V ^kt 17 wy^wolaty badania

».». Muli., mi.1    W*. ■ _M

nonszalan-

^czasy, gdy można było filozofowi a ^? ^^Uz bezpowrotnie te ^ck3 nieznajomością studiów faWt ^Wlerzeniami ^z nonsza

—«...    ^