DSC03

216 MONIKA KONDRATIUK, KAZIMIERZ MEREDYK

Rys. 13.9. Dyskryminacja cenowa

0    Q,Q,.    Qu Q_a    ii, Q,    Q

W odniesieniu do pewnych sytuacji można mówić o tak zwanej doskonałej dyskryminacji cenowej. Z doskonałą dyskryminacją cenową mamy do czynienia wtedy, gdy przedsiębiorstwo sprzedaje poszczególne jednostki towarów po różnych cenach.

Jeżeli przedsiębiorstwo decyduje się na sprzedaż Q_r towarów, uzyskuje za nie p, x Q_r utargu całkowitego (geometryczną interpretacją tego utargu jest obszar p_r0Q_fR na rys. 13.1 Oa), gdyż za każdą jednostkę żąda i uzyskuje cenę p_r. Gdyby jednak miało ono możliwość różnicowania cen poszczególnych towarów, mogłoby sprzedać każdąjednostkę po innej cenie.

Jeżeli przyjmie się, że firma ma taką możliwość, czyli konsumenci są skłonni maksymalnie zapłacić za pierwszą jednostkę towaru cenę pi, za drugą-p2> za trzecią - p₃, to wtedy, przy założeniu ciągłości funkcji, producent uzyskałby utarg większy o pole obszaru Dp,R - utarg całkowity wyniósłby D0Q_rR (rys. 13.1 Ob).

Obszar Dp,R na rys. 13.10 obrazuje nadwyżkę konsumenta, przy założeniu, że przedsiębiorstwo nie stosuje dyskryminacji cenowej i sprzedaje swoje towary po cenie p_r. Jest to suma nakładów pieniężnych, jaką „oszczędza” konsument płacąc p_r0OiR, podczas gdy byłby skłonny zapłacić D0Q_rR.

Monopolista stosujący doskonałą dyskryminację cenową przejmuje całą nadwyżkę konsumenta.

Należałoby również zwrócić uwagę na następującą kwestię: skoro monopolista stosujący doskonałą dyskryminację cenową otrzymuje większy utarg całkowity, to również wielkość nadwyżki ekonomicznej powinna wzrosnąć. Za ilustrację posłuży rys. 13.1).