DSC06

Teoria równowagi przedsiębiorstwa 219

IS.52.OL/GOPOL

Omówienie teorii oligopolu ograniczy się tu do zwrócenia uwagi na występującą na tym rynku względną stabilność cen, spowodowaną istnieniem „złamanej” krzywej popytu.

Przy cenie po, którą przyjmuje się za cenę aktualnie obowiązującą, przedsiębiorstwo zakłada, że jeżeli podniesie cenę swoich towarów, konkurenci nie zareagują - ceny ich towarów nie zmienią się. Natomiast jeżeli obniży cenę, konkurenci zrobią to samo. Pierwszej sytuacji odpowiada krzywa popytu D_t — charakteryzuje się ona wyższym wskaźnikiem elastyczności, co wynika z faktu, że konsumenci silniej reagują na wzrost ceny produktów oligopolisty, jeżeli ceny w pozostałych firmach pozostają niższe (najprawdopodobniej przeniosą swój popyt do przedsiębiorstw konkurencyjnych).

Drugiej sytuacji odpowiada krzywa D₂ o niższym wskaźniku elastyczności, czego przyczyną jest obniżenie ceny towarów we wszystkich firmach (konsumenci mogą nawet w ogóle nie zareagować - popyt na produkty każdego z oli-gopolistów pozostałby taki sam).

Rys. 13.13. „Złamana” krzywa popytu w warunkach oligopolu

„Złamana” krzywa popytu oligopolisty jako całość (pogrubiona krzywa) charakteryzuje się wyższą elastycznością powyżej punktu A, natomiast niższą poniżej tego punktu. Oligopolista nie będzie z tego powodu skłonny do zmiany ceny w stosunku do jej poziomu po.

Różnica w elastyczności popytu w obrębie „złamanej” krzywej popytu oligopolu powoduje także „przerwanie” krzywej utargu krańcowego (por. rys. 13.13).