(wówczas) bogowie zostali wśród nich stworzeni:
Lahmu i Lahamu pojawili siÄ™. imieniem nazwani.
Gdy oni się rozwinęli, stali się dorosłymi.
Anszar i Kiszar powołano do życia, przewyższyli tamtych, oni wydłużali dni, dodawali (liczbę) lat.
(Potem) Anu* był ich synem, dorównując (potęgą) ojcom,
Anszar uczynił podobnym sobie boga Anu, swego pierworodnego. Anu na podobieństwo swoje zrodził Nudimmuda*, —
Nudimmud stał się władcą dla swych ojców,
(bowiem) był on rozumny, mądry, potężny swą siłą, potężniejszy (jeszcze) niż Anszar rodzic ojca jego,
Ink. miał rywala wśród bogów, towarzyszy swoich.
1 Zebrali się (więc) towarzysze, bogowie, niepokoili Tiamat, w bezustannej ruchliwości swej głośni, drażnili Tiamat d^ąlebi jej serca, wesołymi zabawami zi kłócą li wnętrze siedziby boskiej *• mógł uciszyć ich hałasu bóg Apsu, ast Tiamat znosiła to spokojnie.
Przy** 'iednakże) były jej te czyny;
nic było » »ściwc ich postępowanie, ona jednak była im życzliwa. Wówczas i rodzic bogów wielkich zawołał Mummu, swego wezyra, mówiąc mu:
„Mummu, wezyrze, czyniący radość sercu memu!
Nuże, ku Tiamat skierujmy swe kroki**.
Poszli i przed Tiamat zasiedli,
naradzali się wspólnie z powodu bogów, swych pierworodnych. Apsu usta swe otworzył,
Do Tiamat głosem podniesionym się odezwał:
„Nieprzyjemne jest dla mnie ich postępowanie, w dzień jestem bez wypoczynku, w nocy nie mogę spać!
Chcę ich zniszczyć! Zachowanie ich ukrócić, aby cisza zapanowała, byśmy mogli spać!** [...]
Wszystko, co w zgromadzeniu swym zaplanowali, bogom, potomkom swym powtórzyli.
Gdy bogowie to usłyszeli, rozpaczali, zapadli w milczenie, siedzieli cicho.
(Lecz) najmądrzejszy, pojętny, inteligentny bóg Ea*. który wie wszystko, poznał ich plany, ustalił i zarysował plan ogólny przeciw niemu (apsu), zręcznie ustanowił swe czyste zaklęcie przeciw niemu, wyrecytował mu je i w wodach go osadził — sen rozpostarł się nad nim, (Apsu) usnął głęboko;
(Ea) uśpił go, nad apsu rozlał się sen, ale Mummu, doradca, bezsennie drętwiał.
10 — Religie Wschodu i Zachodu 145