dupa0092

dupa0092



Funkcja ma posiać log y, = 1,8767 - 0,545 log x„ a po zdclogarytmowaniu y, = 75,28'.t,'0,545.

Badamy dopasowanie funkcji do danych empirycznych:

-V,

yi

Pi

y, -Pi

(y, -Pif

y, -Pi

(yi-pf

1

73

75,3

-2,3

5,29

26

676

2

56

51.4

4,6

21,16

9

81

3

40

41,2

-1,2

1,44

-7

49

4

34

35,1

-1,1

1,21

-13

169

5

32

31.1

0.9

0.81

-15

225

15

235

X

X

29.91

0

1200

n 5

Odchylenie standardowe składnika resztowego:

Se(V) =


T


n-k


-JM. 3,16 V 5-2


Współczynnik zbieżności:

29,91

1200


= 0.025


Ib-Aj*

9 " ( KV) =    ^ =

' Ifo-aJ*

11. Aproksymujemy funkcję wykładniczą y, = a ■ bx‘ . Funkcję przekształcamy w postać liniową: logy, = logn + .r, ■ log/;, a następnie wykonujemy obliczenia pomocnicze, niezbędne do zapisania układu równań normalnych (3.55).

X,

Vj

log V,

-r

Xj

X, log V',

l

73

1,8633

i

1,8633

2

56

1,7482

4

3.4864

3

40

1,6021

9

4.8063

4

34

1.5315

16

6,1260

5

32

1.5051

25

7.5255

X

X

8.2502

55

23.8175

Obliczamy parametry funkcji:

"Z*,'og^ -MtaWł

log* = -i--f-^-

"YJ - Zx<

/    \ i /

5>g.v, -logiZ*/

logrt = J-*—


5-23,8173-15-8,2502 5 - 55 — 152


= -0,0933 ; b = 0,8067


8,2502-(-0,0933)-15


1,9299 ; a = 85,0942


Poszukiwana funkcja ma zatem postać: log jp, = 1,9299 - 0,0933 x,, a po zdclogarytmowaniu y, =85,09- 0,81*'.

Badamy dopasowanie funkcji do danych empirycznych.

Odchylenie standardowe składnika resztowego:

W


Sc(V) =

n-k

Współczynnik zbieżności:

‘ Z(y. -y.f

<p: (yx) =


fsl9

~\5~:


: 4,32


55,94


Z (y-Pif 1200


= 0,047


Xi

y,

Pi

y< -Pi

(vi ~P'f

1

73

68,9

4,1

16,81

2

56

55.8

0.2

0,04

3

40

45.2

-5,2

27,04

4

34

36,6

-2.6

6,76

5

32

29.7

2.3

5.29

15

235

X

X

55.94

Wykonujemy


C. Aproksyinujciny funkcję hipcrboliczną y,=a + b — .

obliczenia pomocnicze do wzorów (3.57).

x,

y,

1 lx,

v,- l/.v,

(I/*,)-

1

73

1,00

73.0

1.000

2

56

0,50

28,0

0,250

3

40

0.33

13,2

0,109

4

34

0,25

8.5

0,063

5

32

0.20

6.4

0.040

X

235

2.28

129.1

1.462

179


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2 (177) 4. FUNKCJE POTĘGOWE, WYKŁADNICZE I LOG AK r i mil ml4.3. Logarytmy. Funkcja logarytmiczna 1.
IMG 61 256 7. Analiza miareczkowa. Rcdoktometria Wzór Ncrnsta stosowany do obliczeń praktycznych ma
Image2893 Wiemy, że(*) 7-]-=h-vnxn, l + x n=0 dla xe(-1 V, zatem funkcja f(x)= -— ma szeregMacLaurin
Image3142 Ponieważ W(2,0) 12 0 0 12 144 >0, fxx( 2,0) = 12 > 0 to funkcja ma w punkcie (2
Image3143 Ponieważ W(-2,0) -12 0 0    -12 144 > 0, fxx(-2,0) = -12 < 0 to funkc
img263 8.2. GRANICE FUNKCJIZasady obliczania granic funkcji Funkcja/ma w danym punkcie aeR najwyżej
img084 84 84 n+1 rr.+ i x e < tQ,t > Funkcja g ma m+l krotne miejsce zerowe w punkcie  &
S6300979 99 Przykłady Z równości tych wynika, że funkcja g ma w punkcie *o * 2 nieciągłość pierwszeg
P1030292 VPADS Layout program do projektowania płytek drukowanych, który oprócz standartowych funkcj
IMGx92 hiniM i dragi funkcja ma
skan0033 -I czyli rozwiązanie w ma posiać: Wi -fi-1 -r fi , lub wi = 0 4/3 + 1 1 dla fi =s
skanowanie0017 3 sportowych. Ma to, co najmniej, dwie ujemne konsekwencje: po pi« sze, ogranicza zak
MF dodatekA11 256 Podstawy matematyczne Aneks A Jeżeli funkcja f ma w pewnym punkcie x pochodn
21923 P1111252 10 VIII. Funkcja pierwotna (całka nieoznaczona) Jeśli konkretnie dana funkcja ma punk

więcej podobnych podstron