DSC17 (3)

Zaburzenia metabolizmu miedzi

O Diagnostyka: badanie zawartości miedzi w wątrobie (próbkę uzyskuje się w wyniku biopsji) oraz badanie poziomu ceruloplazminy w surowicy (u większości chorych stwierdza się obniżenie jej zawartości).

O Leczenie opiera się głównie na podawaniu leków usuwających z organizmu nadmiar miedzi i zapobiegających ponownemu jej gromadzeniu.

O Należą tu w szczególności środki chelatujące (np. penicylamina), zwiększające wydalanie miedzi oraz octan cynku, zmniejszający jej wchłanianie.

O Wcześnie podjęte leczenie daje dobre rokowania, objawy zwykle znikają zupełnie.

O Choroba wykryta za późno prowadzi do zgonu pacjenta.