DYKTANDA DLA KLAS 1 3 2

ó wymienne

Po męczącej wędrówce odpoczywaliśmy pod drzewami. Jedni przypatrywali się mrówkom wyłaniającym się spod ściółki, drudzy podziwiali piękny zachód słońca. Nadszedł wieczór, a my wciąż byliśmy daleko od naszych namiotów.

Mówił mały bóbr do złotej rybki, żeby wstąpiła do niego na słówko. Ta przecisnęła się przez ciasny otwór norki. Bóbr podziwiał piękny złoty wzór z łusek, zdobiący ciało przyjaciółki. Taki strój wspaniale nadawał się na bal, bóbr zaprosił więc strojną przyjaciółkę do tańca.

Rankiem w lesie dokuczał mi chłód, a nieraz i głód. To był mój szósty obóz harcerski. Na nim to polubiłem być wartownikiem. Mogłem oglądać wschód słońca i mgłę unoszącą się sponad wód. Dokoła szumiał piękny stary bór. Niezwykły nastrój potęgowały dochodzące z oddali pohukiwania sów.

Moja babcia ma piękny ogród. Hoduje w nim drób i przepiórki. Kury chodzą w kółko, grzebiąc nóżkami w trawie. Zjadają różne robaki, a nawet kamienie, gdy poczują głód. Boją się tylko czerwonych mrówek. Pośród traw znajduję często kolorowe piórka.

Ow znany twórca napisał jeszcze jeden utwór. Cały naród był mu za to wdzięczny. Nastrój tej książki jest niepowtarzalny. Autor opisuje w niej swoją ostatnią podróż do Anglii. Twórcę zaprosił do Londynu stary arystokratyczny ród.

Szpieg z Krainy Deszczowców zaczaił sić na samochód Smoka Wawelskiego. Na dróżce rozsypał gwoździe. Gdy wóz nadjeżdżał, wróg ukrył się w rowie. Smok zauważył gwoździe i szybko skręcił w bok. Samochód wjechał w rów i znienacka przygniótł szpiega. Ten poczuł ból w obydwóch nogach.