ebook Typy Broni i Uzbrojenia2 Samolot mysliwski Jak 3 Page

Pomimo doskonałych własności samolotu Jak-3 kolektyw konstrukcyjny A. Jakowlewa prowadził dalsze prace nad poprawa Jego osiągów, głównie przez zastosowanie zespołu napadowego o większej mocy i dalsze wzmocnienie uzbrojenia. W listopadzie 1943 r. W. Klimów opracowuje silnik M-101 A o mocy 1550 KM, który zostaje zastosowany w samolotach Jak-9, a następnie po przekonstruowaniu przedniej części kadłuba w samolocie Jak-3. Wersja samolotu z silnikiem M-107A, uzbrojona w dwa zsynchronizowane działka SzWAK, zastąpione w trakcie produkcji przez nowocześniejsze działka B SOS o tym samym kalibrze, oznaczona była jako Jak-SU (Usilionnyj). Obok zasadniczej wersji Jak-3 U w niewielkich ilościach produkowane były samoloty Jak-3PU o wzmocnionym uzbrojeniu złożonym z trzech działek B 20S, samoloty Jak-37 oraz samoloty Jak-3P z działkiem łVS kalibru 37 mm i z dwoma działkami B 205.

W zasadniczej postaci samolot Jak-SU, pomimo wzrostu masy, osiągał prędkość 720 km/h. Seria z 1944 roku nie cieszyła sią Jednak popularnością wśród pilotów. Na skutek duZych prędkości dochodziło do częstych wypadków w locie, spowodowanych głównie mało sztywną konstrukcją tylnej części kadłuba, w wyniku czego częstym elektem były drgania usterzenla poziomego, tzw. flatter. Obok tej wady zdarzały sie także przypadki odrywania pokrycia sklejkowego z płata, przy przekroczeniu w locie nurkowym prędkości 800 km/h.

Wady te zostały częściowo usunięte w serii z 1945 r. Jest faktem bezspornym, IZ Jak-SU był najszybszym na śwlecle samolotem myśliwskim na niskim 1 średnim pułapie. Widać to na załączonym wykresie prędkości w funkcji wysokości lotu dla szeregu samolotów myśliwskich z okresu II wojny światowej.

Parametry takie, Jak prędkość maksymalna i prędkość wznoszenia samolotu Jak-S, malały powyżej wysokości 8000 metrów, dalsze wiec prace poszły w kierunku poprawy tych parametrów na duZych wysokościach. W 1945 r. na samolocie Jak-SU zastosowano spreZarke TStAM, która miała poprawić własności samolotu. Wersja ta nosiła oznaczenie Jak-STK i była Jedynie w stadium prototypu, na którym nie uzyskano zadowalających wyników. Kolejna próba polegała na zastosowaniu pomocniczego przyspieszacza rakietowego na ciekły materiał pędny RD-1X1 o ciągu 2,9 kN (300 kG). Silnik pomocniczy zainstalowano na jednym egzemplarzu Jaka-SU, w tylnej części kadłuba pod usterzenlem. Próby w locie przeprowadzał pilot oblatywacz W. Rastorgujew, który wykonał łącznie 21 lotów. W lotach tych uzyskano wzrost prędkości o 182 km/h na wysokości 7800 m. Było to duZe osiągniecie, jednak kłopoty, jakie sprawiał silnik RD-1X1 i wypadek, w którym W. Rastorgujew zginął, były Jednym z powodów, które zniechęciły A. Jakowlewa do dalszych eksperymentów z pomocniczym napędem rakietowym.

SAMOLOT JAK-3TK ZE SPRĘŻARKA 7 Si AM

SAMOLOT JAK-3 WYSTA-WIONY NA LOTNISKU DOMODIEDOWO POD-CZAS ŚWIĘTA LOTNICTWA

5