Epikur (341-271 p.n.e.) dobrem jest pozbycie si臋 cierpienia
- Teizm - B贸g jest dobrem najwy偶szym
艢w. Hieronim (347-420) sumienie jako wrodzona w艂adza odr贸偶niaj膮ca dobro od z艂a 艢w. Augustyn (354-430) koncepcja prawa naturalnego - obiektywnego porz膮dku moralnego danego od Boga
艢w. Tomasz z Akwinu (1225-1274) nale偶y czynie dobro a z艂a unika膰 Cnoty kardynalne: sprawiedliwo艣膰, m膮dro艣膰, umiarkowanie, m臋stwo Cnoty religijne: wiara, nadzieja, mi艂o艣膰
- Encyklika Leona XII Aeterni Patris (1879) sta艂a si臋 podstaw膮 wsp贸艂czesnego neotomizmu
- Personalizm - opozycja wobec egzystencjonalizmu, protest przeciwko tota艂izacji 偶ycia spo艂ecznego oraz depersonalizacji i dehumanizacji.
Osoba ludzka jest najwy偶sz膮 doczesn膮 doskona艂o艣ci膮 a jednocze艣nie niedoskona艂ym blaskiem Doskona艂o艣ci Absolutnej. Osoba ludzka jest godna, wolna, niezale偶na, nale偶y si臋 jej bezwarunkowy szacunek.
Przedstawiciele: Jacques Maritain (1882-1973), Emanuel Mounier (1905-1950), w Polsce: Karol Wojty艂a, Mieczys艂aw A. Kr臋piec, Mieczys艂aw Gogacz
Ocena czynu w 艣wietle etyki katolickiej obejmuje r贸wnie偶 warto艣膰 czynu oraz intencje czynu. Aby orzec czy dany czyn jest dobry pod wzgl臋dem moralnym np. je偶eli powoduje on skutki uboczne nale偶y ustali膰, 偶e:
1) cel dzia艂ania jest dobry albo s艂uszny a skutek uboczny jest, nie wynika ze z艂ych intencji
2) dzia艂anie prowadz膮ce do danego celu jest dobre w ca艂ym swoim przebiegu
3) negatywne skutki uboczne SA rzeczywi艣cie uboczne i wyj膮tkowe
4) pow贸d dzia艂ania kt贸rego toku przewiduje si臋 negatywne skutki uboczne jest dostatecznie donios艂y
Rygoryzm moralny - Immanuel Kant
Etyka Immanuel a Kanta jest typowym systemem deontologicznym nastawionym na wype艂nianie powinno艣ci. Kant prawa moralnego odkrywanego przez cz艂owieka za pomoc膮 rozumu. Poszukiwa艂 najwy偶szej absolutnie obowi膮zuj膮cej regu艂y moralnej, kt贸ra nazwa艂 imperatywem kategorycznym.
Sformu艂owana przez Kanta wersja imperatywu zak艂ada艂a trzy warunki by dzia艂anie mog艂o by膰 moralne:
1. jest uniwersalne i zgodne z innymi dzia艂aniami
2. respektuje cz艂owieka jako cel wszystkich dzia艂a艅
3. respektuj e autonomi 臋 cz艂owi eka
W poszukiwaniu zasady, kt贸ra by艂aby wewn臋trznie zgodna i uniwersalna Kant sformu艂owa艂 pierwsz膮 wersj臋 imperatywu kategorycznego:
Nie powinienem nigdy inaczej post臋powa膰 jak tylko tak, 偶ebym m贸g艂 tak偶e chcie膰 aby maksyma moja sta艂a si臋 powszechnym prawem.
2