farmakologia 3 wykl0025

skutek zaburzeń mineralizacji osteoidu: nastenuie zwiększenie stosunku masy organicznej do masy mineralnej w kości, hipostoza - za zmniejszonym rozwoju układu kostnego w okresie wzrostu. Osteoporoza charakteryzuje sie zwiększeniem zawartości składników mineralnych kości w stosunku do składników organicznych.

Osteoporoza należy do najczęściej występujących zaburzeń metabolicznych kości. Przykładem osteoporozy polekowej jest szczególnie często występująca osteoporoza wywołana przez stosowanie glikokortykosteroidów. Stopień uszkodzenia kości przez glikokortykosteroidy .zależy od dawki i długości stosowania, wieku i płci chorego (bardziej podatne są dzieci i kobiety w okresie pomenopauzalnym) oraz od rodzaju leczonego schorzenia. Uszkodzenie układu kostnego może wystąpić już po dwóch tygodniach stosowania glikokortykosteroidów. Nadmiar glikokortykosteoidów bardzo silnie zaburza procesy przebudowy kości; następuje zmniejszenie ilości i grubości beleczek kostnych oraz zmniejszenie grubości części korowej kości, ,co usposabia do występowania złamań kości. U osób młodych następuje hamowanie wzrostu i dojrzewania układu kostnego.

Działanie glikokortykosteroidów uszkadzające kość polega na hamowaniu przez nie różnicowania i aktywności osteoblastów. Glikokortykosteroidy w małych dawkach pobudzają aktywność osteoklastów. Zwiększają wydzielanie PTH, co przyspiesza proces resorpcji kości. Hamują wytwarzanie androgenów i estrogenów, co może dodatkowo powodować nasilenie procesu resorpcji kości, oraz zmniejszają wchłanianie wapnia w przewodzie pokarmowym.

HORMONYI INNE CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA GOSPODARKĘ WAPNIOWO-FOSFORANOWĄ

Podstawowymi hormonami wpływającymi na gospodarkę wapniowo-fosforanową są parathormon i dwuhydroksycholekałcyferol ri.25(OHY?D]. Mniejsze znaczenie mają kalcytonina i peptyd związany z parathormonem.

6