basenu powinno być tak skonstruowane, aby zabezpieczyć powierzchnię torfową dna zbiornika przed rozmyciem.
W okresie normalnej eksploatacji konieczna jest okresowa wymiana zużytej (zamulonej) warstwy torfu. W celu ułatwienia tej wymiany zaleca się projektowanie drogi dojazdowej wraz z pochylnią prowadzącą na dno basenu.
Miejsca dopływu i odpływu wody z basenu powinny być tak dobrane, aby w trakcie przepływu wód przez basen następowało samoczynne osadzanie się zanieczyszczeń na jego dnie.
Konstrukcja odpływu wód z basenu powinna być przyjmowana przy założeniu zmniejszenia przepływu na wylocie w stosunku do wlotu, co jest skutkiem magazynowania wód w basenie i infiltracji części wód z basenu do ziemi.
Należy zwrócić szczególną uwagę na uzyskane rzędne dna basenu; odchylenie tych rzędnych od rzędnych projektowych nie może być większe niż +1 cm. Wymiary dna basenu w planie nie mogą różnić się od zakładanych w projekcie o więcej niż 10 cm.
Torf rozścielony dnie basenu powinien być czysty - nie powinny znajdować się w nim żwir, kamienie i inne zanieczyszczenia stałe, co ma decydujące znaczenie dla osiągnięcia zakładanych własności infiltracyjnych urządzenia.
Podstawowe zalety rozwiązania to:
a) wysoka pojemność retencyjna,
b) małe niebezpieczeństwo zalewania okolicznych terenów w czasie wyjątkowo dużych deszczów nawalnych lub gwałtownych roztopów,
c) małe niebezpieczeństwo całkowitej utraty własności infiltracyjnych urządzenia wskutek głębokiego zamulenia warstwy filtracyjnej,
d) mały spadek skuteczności w czasie roztopów przy głęboko przemarzniętym gruncie.
e) łatwość w naprawie uszkodzeń i wykonywaniu prac konserwacyjnych i wynikający stąd potencjalnie niski koszt utrzymania.
Podstawowe wady rozwiązania to:
a) stosunkowo duży stopień skomplikowania konstrukcji,
b) duża zajętość terenu,
c) wysoki koszt jednostkowy robót budowlano-montażowych.
185