194 Podstawy makroeż: r. -
Dobra |
Kraj A |
KrajB |
IA + B | ||||||
rbg |
E |
P |
rbg |
E |
P |
rbg |
E |
P | |
x |
125 |
2 |
250 |
125 |
1,0 |
125 |
250 |
- |
375 |
y |
75 |
1,2 |
90 |
75 |
U |
82,5 |
150 |
- |
1715 |
x + y |
200 |
- |
340 |
200 |
- |
207,5 |
400 |
- |
547.5 |
Kraj A produkuje oba produkty wydajniej i taniej niż kraj B. Jednak względna różnica jest niejednakowa. Kraj A produkuje dobro „x” o 1 jednostkę (E), to jest o 50,0% korzystniej (taniej) a dobro „y” o 0,1 jednostek (E), to jes: o 9,4% korzystniej (taniej) niż kraj B. Wynika z tego, że kraj A powinien się specjalizować w produkcji dobra „x”, w którym, ma przewagę wydajnościową 50,0% nad krajem B, ten zaś powinien się specjalizować w produkcji dobra „y”, w którym jego wydajność jest niższa o 9,4% wobec kraju A. W wyniku zastosowanej specjalizacji wyniki produkcyjne w obu krajach są następujące (tabl. 13).
Dobra |
Kraj A |
KrajB |
IA + B |
Nadwyżka P w stosunku do prod. przed specjał, (tabl. 12) | ||||||
rbg |
E |
P |
rbg |
E |
P |
rbg |
E |
P | ||
x |
200 |
2 |
400 |
- |
- |
- |
200 |
2 |
400 |
+ 25 |
y |
- |
- |
- |
200 |
U |
220 |
200 |
U |
220 |
+ 47,5 |
x + y |
200 |
2 |
400 |
200 |
1,1 |
220 |
400 |
- |
620 |
+ 72,5 |
Przy absolutnie gorszych warunkach produkcyjnych (gorszej wydajności) w kraju B przy produkcji dóbr „x” i „ y” w stosunku do kraju A, uwzględnienie relacji (kosztów) komparatywnych w specjalizacji produkcyjnej i stosowanej wymianie międzynarodowej zapewnia to wzrost obopólnych korzyści. Wielkość globalna produkcji w wyniku specjalizacji wzrosła o 72,5 P, w tym dobra „x” o 25 jednostek, a dobra „y” o 47,5 jednostek. Zakładając ekwiwalentność wymiany lx = ly, kraj A po specjalizacji zachowuje dla potrzeb krajowych 250 x, a z uzyskanej nadwyżki 150x nabywa: 90y (które produkował przed specjalizacją dla potrzeb krajowych) za 90x, a za pozostałe 60x nabywa w kraju C 60 „z” (zakładając relację lx = lz). Analogicznie kraj B z produkcji 220y zachowuje dla potrzeb krajowych 82,5y, a z uzyskanej nadwyżki 137,5y nabywa: