Ekonomia zerówka rozdział,strona 5

Cykle koniunkturalne 201

-    koniunktury, które są zbiorami faktów, strumieniami zjawisk, zdarzeń, procesów, dla których nie można jednoznacznie ustalić dat ich rozpoczęcia i zakończenia,

-    struktury, które są rozleglej szymi od koniunktur zbiorami zdarzeń, epokami bądź cywilizacjami, w których zachodzą cykle koniunkturalne. Można wyróżnić cztery takie struktury cywiliza-cyjne:

• przedrolniczą, z gospodarką naturalną, od zarania ludzkości do 2700 r. p n. e.,

•    rolniczą, od 2700 r. p. n. e. do 1800 r. n. e., z podziałem na najdawniejszą 2700-1200 p.n.e., antyczną 1200 p.n.e.-300 n.e., europejską 300-1800 r.n.e.,

•    przemysłową, XIX-XX w.,

•    postindustrialną (poprzemysłową), przełom XX/XXIw. —> przyszłość.

Suma zdarzeń wywołuje zmiany koniunkturalne, suma, ciąg zmian koniunkturalnych kreuje nowe struktury, epoki, cywilizacje.

W teorii koniunktur wyodrębnia się najczęściej trzy typowe cykle gospodarcze (koniunkturalne) o różnej długości trwania. Są to:

1.    Cykle krótkookresowe J. Kitchina, o długości trwania w przedziale 3-5 lat, typowe dla aktywności gospodarczej, szczególnie handlowej

1    w rolnictwie (cykl świński 3-4 letni, bydła 5 letni, uprawy bawełny

2    letni).

2.    Cykle średniookresowe C. Juglara, o długości trwania w przedziale 7-11 lat, zwane inwestycyjnymi, gdyż często związane są z cyklami inwestycyjnymi.

3.    Cykle długookresowe N. Kondratiewa, o długości trwania w przedziale 45-60 lat, koniunkturalno-strukturalne, zwane również długą falą gospodarczą. W cyklach tych występują okresy przyspieszonego i zwolnionego tempa rozwoju.