fizjologia stosowana1

_Dynamiczna analiza płytek krwi...._

Tężenie I. Badanie zmian ekspresji wybranych receptorów płytkowych pod wpływem czynników stymulujących reakcję uwalniania płytek krwi oraz w obecności inhibitorów aktywacji pły tek

Założenia i cel ćwiczenia

Ćwiczenie pozwoli pokazać w jaki sposób płytki krwi odpowiadają na działanie czynników aktywujących, a w szczególności zebrane wyniki zobrazują:

■    jak możemy badać i monitorować w jakim stopniu płytka została pobudzona.

■    jak zmienia się dostępność niektórych receptorów płytkowych na powierzchni komórki w następstwie aktywacji,

■    które markery powierzchniowe błony komórkowej płytek krwi odzwierciedlają stan aktywacji płytek,

■    które z zastosowanych czynników aktywujących doprowadzają do największego pobudzenia płytek.

Zasadą zastosowanej metody badawczej jest określanie czy na powierzchni płytek krwi pojawiają się nowe (liczne) kopie antygenów uznawanych powszechnie za markery stanu aktywacji płytek. Jednym z takich markerów jest białko zwane P-selektyną lub antygenem PADGEM (GMP-140, CD62). Jest to białko, które w niepobudzonych płytkach krwi (w stanie spoczynkowym płytek) znajduje się w strukturach wewnątrzpłytkowych, tzw. ziamistościach a. W momencie pobudzenia płytek, zawartość licznych ziarnistości płytkowych zostaje uwolniona na zewnątrz komórki. P-selektyna, która w niepobudzonych płytkach znajdowała się prawie wyłącznie w ziamistościach. w następstwie aktywacji płytek przedostaje się do błony komórkowej, gdzie jest eksponowana na zewnątrz komórki. W ten sposób staje się antygenem powierzchniowym pobudzonych płytek i może być rozpoznawana przez specyficzne przeciwciała. Każda płytka krwi. która posiada na swojej powierzchni przynajmniej 900-1000 kopii danego antygenu jawi się w' obrazie cytometrycznym jako płytka antygenopozytywna. czego następstwem jest wzrost ekspresji badanego antygenu w populacji płytek. Mówiąc np. o wzroście ekspresji antygenu PADGEM, wskazujemy, że w badanej populacji płytek pojawia się więcej płytek pozytywny ch pod względem tegoż antygenu (PADGEM-pozytywnych płytek). Również dodatkowe kopie innych glikoprotein. które funkcjonują jako receptory na błonie płytek krwi, mogą się przedostawać do błon cytoplazmatycznych płytek w następstwie procesu aktywacji, lub przeciwnie - ekspozycja niektórych glikoprotein błonowych może się zmniejszać, przez co stają się one mniej dostępne dla rozpoznających ich przeciwciał. W obrazie aktywacji płytek