Ekonomika turystyki R Łazarek (110)

nicznych (zagraniczna turystyka wyjazdowa) traktuje się jako konsumpcję zewnętrzną i przyjmuje się w krajach członkowskich OECD z bilansów płatniczych z pozycji „wydatki na podróże”. Udział tych wydatków w ogólnych wydatkach konsumpcyjnych ludności w skali OECD w latach 1991-1993 wahał się w granicach 1,9-2,0%, najwyższy był w Austrii, a następnie w Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Szwecji (tabela 25).

Posługiwanie się liczbami procentowymi może prowadzić do błędnych konkluzji, o czym często się zapomina. Należy się starać o zapewnienie jeszcze porównania z liczbami absolutnymi. Świadczą o tym dane zawarte w tabeli 26, która przedstawia wydatki na podróże zagraniczne, ogólne wydatki na konsumpcję indywidualną oraz udział wydatków na podróże zagraniczne w wydatkach na konsumpcję.

Okazuje się, że w konsumpcji turystycznej rezydentów podstawową sprawą jest konsumpcja turystyczna rezydentów we własnym kraju, czyli wewnętrzna konsumpcja turystyczna rezydentów. W znacznej części krajów stanowi ona nawet wielokrotność zewnętrznej konsumpcji turystycznej, co można stwierdzić na

Tabela 25

Udział wydatków na podróże zagraniczne w pozycji „Podróże” w bilansach płatniczych jako odsetek ogólnych wydatków na konsumpcję ludności w krajach

OECD w latach 1991-1993

Wyszczególnienie	1991	1992	1993
Ogółem	1,9	2,0	1,9
Kanada	3,8	3,9	3,9
Meksyk	2,8	2,6	2,2
USA	0,9	1,0	1,0
Australia	2,1	2,2	2,1
Japonia	1,3	1,3	1,1
Nowa Zelandia	3,8	3,9	3,8
Austria	8,1	8,2	8,2
Belgia/Luksemburg	4,5	4,8	4,9
Dania	5,0	5,2	4,6
Finlandia	3,9	3,9	3,3
Francja	1,7	1,8	1,7
Niemcy	3,2	3,3	3,4
Grecja	2,0	2,1	1,9
Islandia	6,9	6,7	7,2
Irlandia	4,2	4,5	4,6
Włochy	1,6	2,4	2,3
Holandia	4,8	4,9	4,7
Norwegia	6,4	6,9	6,9
Portugalia	2,0	1,9	3,4
Hiszpania	1,4	1,5	1,6
Szwecja	4,9	5,2	4,4
Szwajcaria	4,3	4,3	4,3
Turcja	0,6	0,7	0,8
W. Brytania	2,7	3,0	3,1

Źródło; OCDE: Politiąue de tounsme internationat dans les pays de l'OCDE 1992-1993, Paris 1995.

112