Foto2949

144 Rozdział 2

□ego, aby w momencie wystąpienia tragedii można było włączyć będącą na wyposażeniu takiego obiektu syrenę alarmową, uprzedzającą zamieszkałą w pobliżu ludność o zbliżającym się niebezpieczeństwie. W ostatnim okresie czasu odnotowano dwa takie przypadlci, jeden na terenie Rosji, efekt najprawdopodobniej zamachu terrorystycznego, zniszczenia dużej elektrowni wodnej oraz na terenie Polski w okolicach Zgorzelca.

Ad. 8) Wykaz zawartych umów i porozumień związanych z realizacją zadań zawartych w planie zarządzania kryzysowego to nic innego, jak opracowany w formie tabelarycznej dokument potwierdzający różnego rodzaju zobowiązania wynikające z uczestnictwa w ogólnie rozumianym systemie bezpieczeństwa dla obszaru objętego planowaniem.

Ad. 9) Jedną z trudniejszych czynności do wykonania przez Zespół Zarządzania Kryzysowego jest sposób oceniania i dokumentowania szkód. Powinien on również być wcześniej przygotowany. Wzorcem swego rodzaju powinny być dokumenty, którymi posługują się firmy ubezpieczeniowe. Mają one przygotowane wzorce dokumentów do oceniania szkód np. spowodowanych wypadkiem drogowym czy powodzią. Umożliwiają one szybsze działania, skracają czas niezbędny do opisu zniszczeń i szkód. Do wykonywania tych czynności powinno się wykorzystać osoby, które posiadają odpowiednie umiejętności i uprawnienia. Możliwe jest wykorzystanie każdego pracownika urzędu zgodnie z zasadą, że każdy pracownik urzędu jest członkiem zespołu zarządzania kryzysowego w sytuacji, kiedy jego uprawnienia go do tego predysponują.

Ad. 10) Opracowanie procedur uruchamiania rezerw państwowych w praktyce nie dotyczy gmin ani starostw. Wykorzystanie środków, którymi dysponuje rząd, może nastąpić tylko z uwzględnieniem spełnienia odpowiednich kryteriów przełożeństwa tzn. wójt nie może zwrócić się bezpośrednio do premiera o pieniądze na naprawę mostu bądź drogi bez zachowania „drogi służbowej". Zwraca się natomiast z tą prośbą do starosty, jeśli w powiecie wystąpiło więcej szkód, to na poziomie powiatu opracowuje się dokument zbiorczy dotyczący potrzeb finansowych i dalej jest on przesyłany do Wojewody. Ten postępuje podobnie jak starosta i wysyła dokument do Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, gdzie po odpowiedniej analizie przesyłany jest do Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, czyli premiera i najważniejszych osób w kraju. Niekiedy, tak jak to miało miejsce w bieżącym roku, obowiązujące przepisy prawne nie do końca pozwalały na wykorzystanie środków, jakimi dysponował rząd RP i w trybie alarmowym zbierał się Sejm i Senat, uchwalając odpowiednie dokumenty, które mają pomóc obywatelom, jednostkom samorządowym i zakładom pracy w odtworzeniu infrastruktury gminnej, zakładowej i osobistej.

Ad. 11) Wg ustawy o zarządzaniu kryzysowym infrastruktura krytyczna to systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty,

w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Infrastruktura krytyczna obejmuje następujące systemy:

a)    zaopatrzenia w energię i paliwa,

b)    łączności i sieci teleinformatycznych,

c)    finansowe,

d)    zaopatrzenia w żywność i wodę,

e)    ochrony zdrowia,

f)    transportowe i komunikacyjne,

g)    ratownicze,

h)    zapewniające ciągłość działania administracji publicznej,

i)    produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych;

Jak wynika z tej definicji, są to szczególnie ważne obiekty dla funkcjonowania naszego kraju.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej (DzU Nr 83, poz. 541 z 2010 r.) określa sposób realizacji obowiązków i współpracy w zakresie Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej przez organy administracji publicznej i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo narodowe z właścicielami oraz posiadaczami samoistnymi i zależnymi obiektów, instalacji, urządzeń i usług infrastruktury krytycznej, zwanymi dalej „operatorami infrastruktury krytycznej”, oraz innymi organami i służbami publicznymi. Do dnia dzisiejszego nie jest znany zestaw obiektów, które spełniają powyższe kryteria. Należy jednak zaznaczyć, że tego rodzaju informacje mogą być udostępnione tylko i wyłącznie osobom do tego uprawnionym z racji zajmowanego stanowiska. Wykaz taki w formie publicznej byłby wskazówką dla terrorystów, którzy mieliby gwarancje, że uszkodzenie bądź zniszczenie takiego obiektu spowodowałoby duże kłopoty na terenie administrowanym przez odpowiednie ośrodki administracji samorządowej czy rządowej. Zniszczenie niektórych obiektów mogłoby spowodować klęskę ogólnokrajową. Stąd potrzeba opracowania przez te podmioty dodatkowych planów, których charakter określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie planów ochrony infrastruktury krytycznej (DzU Nr 83, poz. 542 z 2010 r.). Tego rodzaju obiektów spełniających wymogi rozporządzenia jest niewiele, stąd ich wykaz jest ujęty w planie wojewódzkim.

Ad. 12) Ostatnie zagadnienie ujęte w trzeciej części planu zarządzania kryzysowego brzmi - priorytety w zakresie ochrony oraz odtwarzania infrastruktury krytycznej. Ponieważ powyżej scharakteryzowano szczegółowo informacje związane z infrastrukturą krytyczną, należy dodać do wcześniejszego materiału informację, że w przypadku wystąpienia tragedii, w ramach której ucierpiały