Patogen i objawy. Przyczyną choroby jest grzyb Urocystis cepulae Frost Szkody polegają na zmniejszeniu plonu w wyniku wypadania części wschodów lub obumierania starszych roślin oraz wskutek niedorozwoju i porażenia łusek cebul, które nie zamarły.
Rys. 46. Objawy głowni cebuli, obok zarodnik grzyba
Pierwsze objawy porażenia cebuli przez tego patogena występują na liścieuiach w postaci drobnych, ciemnych zgrubień dobrze widocznych pod światło. Nieco później na liściach siewek pojawiają się ołowiowoszare, pękające smugi uwalniające brunatno-czame skupienia zarodników. Podobne, ale większe, pękające smugi mogą tworzyć się także na liściach i łuskach cebul. Większość porażonych roślin ginie, a te, które przeżywają, rosną później słabo i wykazują pozostałości porażenia w postaci skupień zarodników na powierzchni cebul lub między łuskami. Źródłem infekcji jest gleba, w której znajdują się zarodniki i grzybnia patogena, mogące przetrwać w glebie przez wiele lat. Zakażenie cebuli następuje tylko w ciągu pierwszych A—5 dni procesu kiełkowania nasion, kiedy kiełek znajduje się jeszcze w ziemi. Na polu, na którym wystąpiła choroba, nie można więc uprawiać cebuli z siewu, ale można wysadzać rozsadę i dymkę oraz cebulę nasienną.
Zwalczanie. Stworzyć warunki do szybkiego kiełkowania nasion cebuli np. wysiać nieco później do ziemi ogrzanej. Stosować dostatecznie długą (A—5 lat) przerwę w uprawie cebuli z siewu na zakażonym polu. Usuwane przy pielęgnacji chore rośliny dokładnie zniszczyć. Stosowanie zapraw o działaniu systemicznym zabezpiecza kiełkujące rośliny przed atakiem patogenów z gleby, np. inkrustowanie nasion bezpośrednio przed siewem Topsinem M. W rejonach silnego występowania głowni można Zaprawę nasienną T mieszać z glebą przez podwójne bronowanie na głębokość 3—5 cm na 1—3 dni przed siewem nasion.