I =
1
216 000/k
Przyjmując K' = 3 • 10“2 otrzymamy
1
(3.23)1
z
J//
I =
_ ztk
(3.26) I
gdzie
Pn — siła odśrodkowa, kG, m — masa, kg,
R — promień koła, m,
oj — prędkość kątowa, sek 1.
W stanie równowagi, tj. przy naczyniu stojącym w osi pionowej ponad osią koła (rys. 3.9), siła Pn musi być równa sile ciężkości P = m g. Wynika stąd zależność mg — m R tu2 gdzie wg oznacza graniczną prędkość kątowi 1 3.13
przy czym ojg = J - p- . Wartość graniczną^ prędkości vn określamy jako
inne.
wielkości prędkości vn mogą być określone w procentach wielkości
Wychodząc z zależności (3.17) I = K' t*k jak również z wzoru (3.I9J
8/“/ j \2
Q, — 3600 K' J/ (~K,--J vn można określić pojemność naczynia
39 000
Z kolei możemy obliczyć średnicę koła = ^-i7JL“8_
a więc dla K' = 4 • 10 2 otrzymamy
3.2.4. Prędkość obwodowa koła naczyniowego
Rozważając konstrukcyjne wartości koła [84, 85, 87] na podstawie współczynnika / konieczne jest bliższe omówienie trzeciego czynnika równania (3.21), tj. prędkości obwodowej vn. Prędkość ta w dawniejszych wykonaniach nie przekraczała prędkości łańcuchów koparek łańcuchowych, a więc 1 m/sek i nawet przy większych kołach nie osiągała 1,6 m/sek. Na konieczność podwyższenia prędkości obwodowej wpłynęły różne czynniki. I Istniała możliwość podwyższenia prędkości, gdyż nie osiągnięto jeszcze I granicznej wartości, przy której urobek nie mógłby opuszczać koła jego I środkiem. Tę graniczną prędkość obwodową można określić z zależności I
Pn — m • R oj2
obwodowej
100% prędkości i oznaczamy! uioo = ]/ ftgr.| Praktyk3 wykazała, że koła naczyniowe mogą osiągnąć 50 do 70% tej wartości. c° w dużej mierze uzależnione jest od konstrukcji koła (komorowe lub beZ', komorowe) oraz od rodzaju urobku. Koła bezkomorowe mogą mieć wię^' j szą prędkość niż koła komorowe. Przy urabianiu skał plastycznych 1 kości muszą być zmniejszone w stosunku do skał sypkich lub węgla. G niczną prędkość u100 , odpowiednie liczby obrotów i prędkość kąto^J
zależności od średnicy koła naczyniowego przedstawiono na rys. 3.10. Widoczne są tutaj liczby obrotów n i wartości prędkości kątowych oj.
Jjljicznych. Z wykresu równania (3.21) (rys. 3.11) można odczytać wy-jjjjiość godzinową kół naczyniowych w zakresie średnic D = 0 H- 20 m,
Rys. 3.9. Siły działające na cząstkę urobku
dla różnych wielkości / = 6 -i- 26 oraz dla prędkości U50 = 0,5 Uioo-Z iyykrcsu tego można też korzystać przy innej prędkości urabiania niż ^50, jeżeli f = const. W tych warunkach należy jeszcze raz podkreślić .pływ średnicy koła, gdyż przy jej podwojeniu dla z = const. występuje --krotny wzrost wydajności. Dalszy wzrost wydajności wynika dodatko-
109