HWScan00112

a zatem

H_u

. ._czbę naczyń z_u urabiających skarpę o długości L_t -    obliczamy

⁽⁴-⁷> 1 ^^ująco;    _Ll n.«,

b=^

n_w

gdzie n_M. oznacza liczbę wysypów, min ¹.

naczyn

/

60

U -    1/ ~

podzialką

(4.8)

Rys. 4.10. Zastępcza długość krawędzi tnącej

Rys. 4.11. (z prawej). Kolejne położenia naczyń w procesie urabiania koparki łańcuchowej

(4.12)

t_n bu sin a

gdzie zgodnie z rys. 4.12

|» wysokość skarby, m, a — kąt pochylenia skarpy.

Kjumaryczny przekrój jednocześnie urabianych skib po podstawieniu

*y*^osi    q,

2T ^ Fz_u= 3600 v_n ^m2 Stąd całkowity opór kopania

Pk= V Piki ⁼ 10⁴ k_f 2F =

Q/

0,36

k_F kG

(4.13)

Moc kopania koparki łańcuchowej w odniesieniu do k_r

z=s_u

v„ V Pm

102

102

Qt fcf

36,72

kW

(4.14)

W przypadku obliczania mocy przy wykorzystaniu liniowego jednostkowego oporu kopania, siła przypadająca na jedno naczynie

Pu = 10²l„„„₍kL kG    (4.15)

Długość krawędzi tnącej l = cph + b, a ponieważ

gdzie O; oznacza wydajność teoretyczną w myh wzór (3.8). Grubość skibv określa się, wykorzystując zależność    '

Qt~6QVjLih m³/h

stąd

h = ^Qi    n,

.gdzie Li oznacza długość urabiania (rys. 4.12).

Powierzchnię przekroju skiby określa się jako

(4.9)

więc

h =

(4.16)

, . F. ,    .9>'F + b*

^ln = VS~ ^+b~ b

Przy danym przekroju skiby F minimalną długość krawędzi tnącej

można wyznaczyć z zależności

60 V/ Li n_w 60 Ł, n„

(4.10)

Podstawiając z wzoru (3.11)

Q, = In_w60

gdzie k₀ oznacza współczynnik nierównomierności obrotów, otrzymamy

(4.11)

7 k„ k₀

^F~ ŁT-fcT ^m'

¹

wysokość

db

skąd optymalne wymiary skiby I szerokość

-^w-b. -°
= vV F	(4.17)
F. _ ,/Z b 1 ?'	(4.18)

Dane te określają kształt przekroju, przy czym